amerikali
Üye
Eşiyle birlikte aile içi şiddet üzerine çalışan ve daha sonra istismarcıların partnerlerini cezalandırmak için kullandığı psikolojik ve fiziksel baskıyı tanımlayan “zorlayıcı kontrol” adlı bir kavram geliştiren Evan Stark, 18 Mart'ta Woodbridge, Connecticut'taki evinde (82) hayatını kaybetti.
Eşi Dr. Anne Flitcraft, sebebin büyük olasılıkla British Columbia'daki kadın savunucularıyla yapılan Zoom görüşmesi sırasında meydana gelen kalp krizi olduğunu söyledi.
1979'da başlayan çalışmalarla Dr. Stark ve Flitcraft yakın partner şiddeti konusunda uzman oldular ve kadınları acil servise gönderen başlıca yaralanma nedeninin araba kazaları veya cinsel saldırılar değil istismar olduğu konusunda alarma geçtiler.
Ancak askeriyede gördükleri tedavi nedeniyle travma sonrası stres bozukluğu yaşayan, darp edilmiş kadınlarla ve gazilerle yaptığı görüşmeler sonucunda Dr. Zorlayıcı kontrolün şiddet içeren ancak aynı zamanda dayak tehdidini ve kadınların tecrit edilmesini de içeren bir strateji olduğuna dair güçlü bir anlayış. Mağdurlar arkadaşlarından ve ailelerinden ayrılıyor ve paraya, yiyeceğe, iletişime ve ulaşıma erişimleri engelleniyor.
“Zorlayıcı Kontrol: Kadınların Kişisel Yaşamda Tuzağa Düşmesi” (2007) adlı kitabında “Saldırı gibi zorlayıcı kontrol de mağdurun fiziksel ve psikolojik bütünlüğünü zayıflatır” diye yazdı. “Ancak kontrolün en önemli yolu, kadınların nasıl giyindiği, yemek pişirdiği, temizlediği, sosyalleştiği, çocuklarına nasıl baktığı veya cinsel olarak nasıl davrandığı gibi basmakalıp kadın rolleriyle ilişkili günlük davranışların mikro düzenlenmesidir.”
Dr. Stark, 1990 yılında bir adli sosyal hizmet muayenehanesi açtı – bir yıl sonra Fordham Üniversitesi'nden sosyal hizmet alanında yüksek lisans derecesi aldı – ve mağdurlar adına mahkemede ifade vermeye başladı.
2002 yılında, annelerinin evde istismarına tanık oldukları için çocukları New York Şehri Çocuk Hizmetleri Departmanı tarafından koruyucu aileye yerleştirilen 15 kadının kilit tanığıydı. Federal yargıç kadınların lehine karar vererek, belediyenin onları çocuklarından ayırarak anayasal haklarını ihlal ettiği sonucuna vardı.
2019 yılında Dr. Stark, kocasını çekiçle öldüresiye döven aile içi şiddet mağduru Sally Challen'ın cinayet mahkumiyetine karşı Londra'da ifade verdi; hapishaneden serbest bırakıldı.
Mahkemeye “Zorlayıcı kontrol” dedi, “sadece yaralamayı değil, boyun eğdirmeyi ve hükmetmeyi amaçlıyor.”
Zorlayıcı kontrol üzerine yaptığı araştırma, aile içi şiddet alanında devrim yaratmaya yardımcı oldu.
Görünmez Zincirler kitabının yazarı Lisa Fontes, “Onu herkesten ayıran şey, o zamana kadar savaş esirleri ve kült edebiyatında yaygın olan bu oldukça belirsiz kavramı alıp aile içi şiddet dünyasına taşımasıdır” dedi. Yakın İlişkinizde Zorlayıcı Kontrolün Üstesinden Gelmek” (2015).
Evan David Stark, 10 Mart 1942'de Manhattan'da doğdu ve Queens, Bronx ve Yonkers, New York'ta büyüdü. Babası Irwin, New York City College'da öykü yazarlığı öğreten bir şairdi. Annesi Alice (Fox) Stark, sivil haklar aktivisti A. Philip Randolph liderliğindeki siyah işçilerden oluşan Uyuyan Araba Taşıyıcıları Kardeşliği'nin sekreteriydi.
Dr. Stark, 1963'te Brandeis Üniversitesi'nden sosyoloji alanında lisans derecesi aldı ve 1967'de Wisconsin Üniversitesi, Madison'dan aynı konuda yüksek lisans derecesi aldı. Yüksek lisans öğrencisi olarak, Ekim 1967'nin sonlarında, Vietnam Savaşı sırasında ABD ordusu için napalm üreten Dow Chemical'ın kampüste öğrenci toplamasına karşı bir protesto düzenlenmesine yardım etti. Gösteri, polis memurlarının öğrencileri Dow'un röportajlarının yapıldığı kampüs binasından coplarla zorla çıkarmasıyla kanlı bir hal aldı.
Protestoların ardından bir FBI ajanı üniversite yetkilisi Dr. Flitcraft ve Dr. Stark'ın lisansüstü bursu kısa süre sonra iptal edildi. (Daha sonra 1984 yılında Binghamton'daki New York Eyalet Üniversitesi'nden sosyoloji alanında doktora derecesi aldı.) Gelecekteki ilk eşi Sally Connolly ile birlikte Kanada'ya kaçtı ve Ottawa'daki Tarım ve Kırsal Kalkınma Ajansı'nda kıdemli planlamacı olarak iş buldu. 1967'de.
Amerika Birleşik Devletleri'ne döndükten sonra, 1968'den başlayarak bir yıl boyunca Minneapolis'te yoksulluğu azaltma programında yönetici olarak çalıştı.
1970 yılında Dr. Honeywell Inc.'i silah üretimini durdurmaya ikna etmeye çalışan Honeywell Projesi'ni organize etme konusunda güçlü.
Daha sonra 1971'den 1975'e kadar Hamden, Connecticut'taki Quinnipiac College'da (şu anda Quinnipiac Üniversitesi) sosyoloji dersleri verdi. Dr. ile evlendi. Flitcraft ile 1977 yılında Yale Tıp Fakültesi'nde doktora tezi üzerinde çalışırken tanıştı. Yale New Haven Hastanesi'nin acil servisinde bir ay boyunca 481 kadının yaralarını inceledi ve bunların fiziksel istismar mağduru olma ihtimalinin hastanenin belirlediğinden 10 kat daha fazla olduğunu buldu.
Dr. Flitcraft ve Dr. Stark, 1979'da Uluslararası Sağlık Hizmetleri Dergisi'nde yayınlanan çalışmayı birlikte genişletti. Şöyle yazdılar: “Özet olarak doktorlar, hastaların 35'inden birinin istismara uğradığını düşünüyor; bu da yaklaşık dörtte bir.” Her 20 yaralanmadan birinin aile içi şiddetten kaynaklandığını kabul etseler de gerçek rakam neredeyse dörtte birdi.”
Şunları eklediler: “Nadir bir olay olarak tanımladıkları şey aslında salgın boyutlarında bir olaydı.”
Dr. Stark, 1978'den 1984'e kadar Yale Sosyal ve Politika Çalışmaları Enstitüsü'nde araştırma görevlisi olarak çalıştı. Ertesi yıl Rutgers Üniversitesi tarafından işe alındı ve 2012 yılında emekli olana kadar Sosyal Hizmet Okulu'nda kadın ve toplumsal cinsiyet çalışmaları profesörü olarak ders verdi.
1985 yılında o ve Dr. ABD Genel Cerrahının Aile İçi Şiddeti Önleme Özel Görev Gücü Flitcraft.
Sonraki çalışmalarda, ilk bulgularını daha geniş ölçekte tekrarladılar; bir yıl içinde Yale New Haven'ın acil servisinde yaralanma nedeniyle tedavi gören 3.600 kadından yüzde 20'sinin kocaları veya diğer erkek yakınları tarafından dövüldüğünü gösterdiler.
O ve Dr. Flitcraft, Risk Altındaki Kadınlar: Aile İçi Şiddet ve Kadın Sağlığı (1996) kitabının ortak yazarıdır. Dr. Stark tek başına Zorlayıcı Kontrolün Çocukları'nı (2023) yazdı.
Karısının yanı sıra Sam, Daniel ve Eli adında iki oğlu hayatta kaldı; Bayan Connolly ile olan ve 1975'te boşanmayla sonuçlanan evliliğinden olan diğer oğlu Aaron; üç torun; ve bir kız kardeş, Joyce Duncan.
Dr. Stark'ın zorlayıcı kontrol üzerine çalışması Birleşik Krallık'ta iyi karşılandı; burada 1980'lerin başında Essex Üniversitesi'nde sosyoloji dersleri verdi, 2006'da Bristol Üniversitesi'nde burs kazandı ve 2013'te Edinburgh Üniversitesi'nde misafir profesör olarak görev yaptı. .
The Guardian, ölüm ilanında 2006'da Scottish Women's Aid'e yaptığı konuşmada “kampanyacıları aile içi şiddetin suç sayılması konusunda yeni bir yaklaşımın gerekli olduğuna ilk ikna ettiğini” yazdı.
Londra'daki Şehir Hukuk Fakültesi'nden ölüm ilanını yazan hukuk uzmanı Cassandra Wiener, telefonla yaptığı açıklamada Dr. Stark'ın zorlayıcı kontrolü uygulamaya koyması, bunun İngiltere ve Galler'de suç sayılmasına ve İskoçya, Kuzey İrlanda ve İrlanda'daki benzer yasalara katkıda bulundu.
Bayan Wiener, geçen yıl Dr. Stark, ülkelerinde zorlayıcı kontrolü suç sayıp saymamayı düşünen Fransız hükümet yetkililerinden oluşan bir delegasyonla konuşurken kaşlarını çattı.
“Bir iğnenin düştüğünü duyabiliyordunuz” dedi ve “ve heyetin başkanı olan yargıç, 'Anlıyorum, ilerleme kaydetmemiz gerektiğini' söyledi.”
Eşi Dr. Anne Flitcraft, sebebin büyük olasılıkla British Columbia'daki kadın savunucularıyla yapılan Zoom görüşmesi sırasında meydana gelen kalp krizi olduğunu söyledi.
1979'da başlayan çalışmalarla Dr. Stark ve Flitcraft yakın partner şiddeti konusunda uzman oldular ve kadınları acil servise gönderen başlıca yaralanma nedeninin araba kazaları veya cinsel saldırılar değil istismar olduğu konusunda alarma geçtiler.
Ancak askeriyede gördükleri tedavi nedeniyle travma sonrası stres bozukluğu yaşayan, darp edilmiş kadınlarla ve gazilerle yaptığı görüşmeler sonucunda Dr. Zorlayıcı kontrolün şiddet içeren ancak aynı zamanda dayak tehdidini ve kadınların tecrit edilmesini de içeren bir strateji olduğuna dair güçlü bir anlayış. Mağdurlar arkadaşlarından ve ailelerinden ayrılıyor ve paraya, yiyeceğe, iletişime ve ulaşıma erişimleri engelleniyor.
“Zorlayıcı Kontrol: Kadınların Kişisel Yaşamda Tuzağa Düşmesi” (2007) adlı kitabında “Saldırı gibi zorlayıcı kontrol de mağdurun fiziksel ve psikolojik bütünlüğünü zayıflatır” diye yazdı. “Ancak kontrolün en önemli yolu, kadınların nasıl giyindiği, yemek pişirdiği, temizlediği, sosyalleştiği, çocuklarına nasıl baktığı veya cinsel olarak nasıl davrandığı gibi basmakalıp kadın rolleriyle ilişkili günlük davranışların mikro düzenlenmesidir.”
Dr. Stark, 1990 yılında bir adli sosyal hizmet muayenehanesi açtı – bir yıl sonra Fordham Üniversitesi'nden sosyal hizmet alanında yüksek lisans derecesi aldı – ve mağdurlar adına mahkemede ifade vermeye başladı.
2002 yılında, annelerinin evde istismarına tanık oldukları için çocukları New York Şehri Çocuk Hizmetleri Departmanı tarafından koruyucu aileye yerleştirilen 15 kadının kilit tanığıydı. Federal yargıç kadınların lehine karar vererek, belediyenin onları çocuklarından ayırarak anayasal haklarını ihlal ettiği sonucuna vardı.
2019 yılında Dr. Stark, kocasını çekiçle öldüresiye döven aile içi şiddet mağduru Sally Challen'ın cinayet mahkumiyetine karşı Londra'da ifade verdi; hapishaneden serbest bırakıldı.
Mahkemeye “Zorlayıcı kontrol” dedi, “sadece yaralamayı değil, boyun eğdirmeyi ve hükmetmeyi amaçlıyor.”
Zorlayıcı kontrol üzerine yaptığı araştırma, aile içi şiddet alanında devrim yaratmaya yardımcı oldu.
Görünmez Zincirler kitabının yazarı Lisa Fontes, “Onu herkesten ayıran şey, o zamana kadar savaş esirleri ve kült edebiyatında yaygın olan bu oldukça belirsiz kavramı alıp aile içi şiddet dünyasına taşımasıdır” dedi. Yakın İlişkinizde Zorlayıcı Kontrolün Üstesinden Gelmek” (2015).
Evan David Stark, 10 Mart 1942'de Manhattan'da doğdu ve Queens, Bronx ve Yonkers, New York'ta büyüdü. Babası Irwin, New York City College'da öykü yazarlığı öğreten bir şairdi. Annesi Alice (Fox) Stark, sivil haklar aktivisti A. Philip Randolph liderliğindeki siyah işçilerden oluşan Uyuyan Araba Taşıyıcıları Kardeşliği'nin sekreteriydi.
Dr. Stark, 1963'te Brandeis Üniversitesi'nden sosyoloji alanında lisans derecesi aldı ve 1967'de Wisconsin Üniversitesi, Madison'dan aynı konuda yüksek lisans derecesi aldı. Yüksek lisans öğrencisi olarak, Ekim 1967'nin sonlarında, Vietnam Savaşı sırasında ABD ordusu için napalm üreten Dow Chemical'ın kampüste öğrenci toplamasına karşı bir protesto düzenlenmesine yardım etti. Gösteri, polis memurlarının öğrencileri Dow'un röportajlarının yapıldığı kampüs binasından coplarla zorla çıkarmasıyla kanlı bir hal aldı.
Protestoların ardından bir FBI ajanı üniversite yetkilisi Dr. Flitcraft ve Dr. Stark'ın lisansüstü bursu kısa süre sonra iptal edildi. (Daha sonra 1984 yılında Binghamton'daki New York Eyalet Üniversitesi'nden sosyoloji alanında doktora derecesi aldı.) Gelecekteki ilk eşi Sally Connolly ile birlikte Kanada'ya kaçtı ve Ottawa'daki Tarım ve Kırsal Kalkınma Ajansı'nda kıdemli planlamacı olarak iş buldu. 1967'de.
Amerika Birleşik Devletleri'ne döndükten sonra, 1968'den başlayarak bir yıl boyunca Minneapolis'te yoksulluğu azaltma programında yönetici olarak çalıştı.
1970 yılında Dr. Honeywell Inc.'i silah üretimini durdurmaya ikna etmeye çalışan Honeywell Projesi'ni organize etme konusunda güçlü.
Daha sonra 1971'den 1975'e kadar Hamden, Connecticut'taki Quinnipiac College'da (şu anda Quinnipiac Üniversitesi) sosyoloji dersleri verdi. Dr. ile evlendi. Flitcraft ile 1977 yılında Yale Tıp Fakültesi'nde doktora tezi üzerinde çalışırken tanıştı. Yale New Haven Hastanesi'nin acil servisinde bir ay boyunca 481 kadının yaralarını inceledi ve bunların fiziksel istismar mağduru olma ihtimalinin hastanenin belirlediğinden 10 kat daha fazla olduğunu buldu.
Dr. Flitcraft ve Dr. Stark, 1979'da Uluslararası Sağlık Hizmetleri Dergisi'nde yayınlanan çalışmayı birlikte genişletti. Şöyle yazdılar: “Özet olarak doktorlar, hastaların 35'inden birinin istismara uğradığını düşünüyor; bu da yaklaşık dörtte bir.” Her 20 yaralanmadan birinin aile içi şiddetten kaynaklandığını kabul etseler de gerçek rakam neredeyse dörtte birdi.”
Şunları eklediler: “Nadir bir olay olarak tanımladıkları şey aslında salgın boyutlarında bir olaydı.”
Dr. Stark, 1978'den 1984'e kadar Yale Sosyal ve Politika Çalışmaları Enstitüsü'nde araştırma görevlisi olarak çalıştı. Ertesi yıl Rutgers Üniversitesi tarafından işe alındı ve 2012 yılında emekli olana kadar Sosyal Hizmet Okulu'nda kadın ve toplumsal cinsiyet çalışmaları profesörü olarak ders verdi.
1985 yılında o ve Dr. ABD Genel Cerrahının Aile İçi Şiddeti Önleme Özel Görev Gücü Flitcraft.
Sonraki çalışmalarda, ilk bulgularını daha geniş ölçekte tekrarladılar; bir yıl içinde Yale New Haven'ın acil servisinde yaralanma nedeniyle tedavi gören 3.600 kadından yüzde 20'sinin kocaları veya diğer erkek yakınları tarafından dövüldüğünü gösterdiler.
O ve Dr. Flitcraft, Risk Altındaki Kadınlar: Aile İçi Şiddet ve Kadın Sağlığı (1996) kitabının ortak yazarıdır. Dr. Stark tek başına Zorlayıcı Kontrolün Çocukları'nı (2023) yazdı.
Karısının yanı sıra Sam, Daniel ve Eli adında iki oğlu hayatta kaldı; Bayan Connolly ile olan ve 1975'te boşanmayla sonuçlanan evliliğinden olan diğer oğlu Aaron; üç torun; ve bir kız kardeş, Joyce Duncan.
Dr. Stark'ın zorlayıcı kontrol üzerine çalışması Birleşik Krallık'ta iyi karşılandı; burada 1980'lerin başında Essex Üniversitesi'nde sosyoloji dersleri verdi, 2006'da Bristol Üniversitesi'nde burs kazandı ve 2013'te Edinburgh Üniversitesi'nde misafir profesör olarak görev yaptı. .
The Guardian, ölüm ilanında 2006'da Scottish Women's Aid'e yaptığı konuşmada “kampanyacıları aile içi şiddetin suç sayılması konusunda yeni bir yaklaşımın gerekli olduğuna ilk ikna ettiğini” yazdı.
Londra'daki Şehir Hukuk Fakültesi'nden ölüm ilanını yazan hukuk uzmanı Cassandra Wiener, telefonla yaptığı açıklamada Dr. Stark'ın zorlayıcı kontrolü uygulamaya koyması, bunun İngiltere ve Galler'de suç sayılmasına ve İskoçya, Kuzey İrlanda ve İrlanda'daki benzer yasalara katkıda bulundu.
Bayan Wiener, geçen yıl Dr. Stark, ülkelerinde zorlayıcı kontrolü suç sayıp saymamayı düşünen Fransız hükümet yetkililerinden oluşan bir delegasyonla konuşurken kaşlarını çattı.
“Bir iğnenin düştüğünü duyabiliyordunuz” dedi ve “ve heyetin başkanı olan yargıç, 'Anlıyorum, ilerleme kaydetmemiz gerektiğini' söyledi.”