amerikali
Üye
Aslında, How to Write About Africa’da Wainaina’nın tadını çıkarabileceğiniz birçok yönü var.” Kendisini büyüleyen Nairobi şehrini tasvir etmede özellikle etkileyici. “Yol kenarındaki Kikuyu çimenleri, anımsanan ışığın renginde gümüş gözyaşları ağlıyor; Nairobi, uzakta dumanlı bir pus, ”diye yazıyor Discovering Home’da. “Yakında sisle örtülen masumiyet, kendinden emin bir güneş tarafından bir kenara itilecek ve para avı doruk noktasına ulaşacak.”
Aynı zamanda, Iduma’nın işaret ettiği gibi, “kendi neslinden kendisi kadar pan-Afrikalı olan bir yazar hayal etmek zor.” Zanzibar’daki feryat eden mercan balkonlarda, karanlık bir mırıltıda “kutlamalar aynı anda” patlak verdiğinden şüpheli bir son. Lubumbashi’deki rumba, milis barları, Dakar’daki köhne video kiralama dükkanları” ve ötesinde.
Barrett, “Ulusal sınırları sanki kumdaki çizgilermiş gibi aşma konusunda bir yeteneği vardı,” dedi. “Çok Kenyalıydı ama aynı zamanda aradığı yazarlar olarak Nijeryalı, Ugandalı, Senegalli ve Güney Afrikalı gibi görünüyordu.”
Ve sonra Wainaina’nın konuşmasının kendi senkopasyonuna kaymasının yarattığı telaş var. Dikenli, eğlenceli, yaratıcı. “Onu her okuduğumda beni etkileyen şey,” dedi Iduma, “Wainaina’nın gerçek yeteneğinin konuşmadaki ritmi bulmak ve şarkı söyleyene kadar sözcükleri davul çalmak olduğu duygusu.” Örneğin, tek bir parçada “hikayeyi, söylentiyi” hicvediyor. , liderlerin efsanesi, övgüsü, çift gözü” ve “timsah sırıtan komedisi”.
Wainaina, çalışmaları daha geniş bir Afrika yazısı vizyonu sunan bir orijinaldi. Kendisini kısıtlamasına izin vermedi. 2014 tarihli makalesi “Ben Eşcinselim, Anne” de cesaretini gösterdi ve onu Afrika’nın eşcinsel karşıtı ayrımcılığın en önde gelen eleştirmenlerinden biri yaptı. En azından yazılarında kendini tanımladı.
Aynı zamanda, Iduma’nın işaret ettiği gibi, “kendi neslinden kendisi kadar pan-Afrikalı olan bir yazar hayal etmek zor.” Zanzibar’daki feryat eden mercan balkonlarda, karanlık bir mırıltıda “kutlamalar aynı anda” patlak verdiğinden şüpheli bir son. Lubumbashi’deki rumba, milis barları, Dakar’daki köhne video kiralama dükkanları” ve ötesinde.
Barrett, “Ulusal sınırları sanki kumdaki çizgilermiş gibi aşma konusunda bir yeteneği vardı,” dedi. “Çok Kenyalıydı ama aynı zamanda aradığı yazarlar olarak Nijeryalı, Ugandalı, Senegalli ve Güney Afrikalı gibi görünüyordu.”
Ve sonra Wainaina’nın konuşmasının kendi senkopasyonuna kaymasının yarattığı telaş var. Dikenli, eğlenceli, yaratıcı. “Onu her okuduğumda beni etkileyen şey,” dedi Iduma, “Wainaina’nın gerçek yeteneğinin konuşmadaki ritmi bulmak ve şarkı söyleyene kadar sözcükleri davul çalmak olduğu duygusu.” Örneğin, tek bir parçada “hikayeyi, söylentiyi” hicvediyor. , liderlerin efsanesi, övgüsü, çift gözü” ve “timsah sırıtan komedisi”.
Wainaina, çalışmaları daha geniş bir Afrika yazısı vizyonu sunan bir orijinaldi. Kendisini kısıtlamasına izin vermedi. 2014 tarihli makalesi “Ben Eşcinselim, Anne” de cesaretini gösterdi ve onu Afrika’nın eşcinsel karşıtı ayrımcılığın en önde gelen eleştirmenlerinden biri yaptı. En azından yazılarında kendini tanımladı.