amerikali
Üye
Blasey Ford, o odada karşısına çıkanın genç Kavanaugh olduğundan asla şüphe etmiyor, ancak onu alt etmeye pek de istekli görünmüyor. Halka açılmayı düşünürken: “Eğer bana gelseydi, gerçekten benimle aynı fikirde olsaydı ve 'Bunun olduğunu hatırlamıyorum ama belki de öyleydi ve öyleydi' deseydi. “Çok üzgünüm” o zaman olabilirdi genel olarak hayatta kalanlar için önemli ve tedavi edici bir an oldu” O yazar. “Belki biraz yalpaladım. 'Lisedeyken tam bir pislikti ama artık öyle değil' diye düşünmüş olabilirim.”
Güçlü avukatlar, politikacılar, halkla ilişkiler çalışanları ve evet, bu haber kuruluşundan bir çiftin de dahil olduğu gazeteciler gibi “ekipler”le dolu bu anlatıyı okurken insan aslında böylesine sakin, insancıl, yetişkinlere yönelik bir sahneyi özlüyor, ancak bunun devam ettiği inkar ediliyor yüzleşme ve bağışlama. (Ayrıca, Blasey Ford'un o vahim gecede odada olduğunu söylediği Kavanaugh arkadaşı Mark Judge hakkında da daha fazla bilgi isteniyor; mahkeme celbi konuşulmasına rağmen duruşmalarda yakalanması zor kaldı ve “Şeytanın Üçgeni: Mark Judge Yeniye Karşı” kitabını yayınladı. Amerikan Stasi'si” 2022'de.)
Bunun yerine, Anita Hill-Clarence Thomas destanının benzer sonuca sahip gürültülü, hızlandırılmış bir devamı var: Yüksek Mahkeme'deki bir adam ülkenin kanunlarını değiştiriyor, geçmişinden bir kadın tarihi bir dipnota düşürülüyor.
Blasey Ford, verdiği ifadeden dolayı acı çekti ve ailesiyle birlikte, pahalı güvenlik görevlileri tarafından korunan otel odalarına çekilmek zorunda kaldı. Her şey bittikten sonra, travma sonrası stres bozukluğu devam ediyor: kabarık gri bir battaniyenin altına siniyor ve bir süre normal çalışma hayatına dönemez. (“Yirmi beş yıl uzun bir yol” diyor Hill, konu normale dönmeye geldiğinde.)
Blasey Ford projektör ışıklarındaki anı hakkında “Bu bir kınama gibiydi” diye yazıyor. “Sanırım bu kitap benim kendimi özgürleştirme yolum,” diye düşünüyor – ama elbette onu tanıtmak daha fazla istismara yol açacak.
Güçlü avukatlar, politikacılar, halkla ilişkiler çalışanları ve evet, bu haber kuruluşundan bir çiftin de dahil olduğu gazeteciler gibi “ekipler”le dolu bu anlatıyı okurken insan aslında böylesine sakin, insancıl, yetişkinlere yönelik bir sahneyi özlüyor, ancak bunun devam ettiği inkar ediliyor yüzleşme ve bağışlama. (Ayrıca, Blasey Ford'un o vahim gecede odada olduğunu söylediği Kavanaugh arkadaşı Mark Judge hakkında da daha fazla bilgi isteniyor; mahkeme celbi konuşulmasına rağmen duruşmalarda yakalanması zor kaldı ve “Şeytanın Üçgeni: Mark Judge Yeniye Karşı” kitabını yayınladı. Amerikan Stasi'si” 2022'de.)
Bunun yerine, Anita Hill-Clarence Thomas destanının benzer sonuca sahip gürültülü, hızlandırılmış bir devamı var: Yüksek Mahkeme'deki bir adam ülkenin kanunlarını değiştiriyor, geçmişinden bir kadın tarihi bir dipnota düşürülüyor.
Blasey Ford, verdiği ifadeden dolayı acı çekti ve ailesiyle birlikte, pahalı güvenlik görevlileri tarafından korunan otel odalarına çekilmek zorunda kaldı. Her şey bittikten sonra, travma sonrası stres bozukluğu devam ediyor: kabarık gri bir battaniyenin altına siniyor ve bir süre normal çalışma hayatına dönemez. (“Yirmi beş yıl uzun bir yol” diyor Hill, konu normale dönmeye geldiğinde.)
Blasey Ford projektör ışıklarındaki anı hakkında “Bu bir kınama gibiydi” diye yazıyor. “Sanırım bu kitap benim kendimi özgürleştirme yolum,” diye düşünüyor – ama elbette onu tanıtmak daha fazla istismara yol açacak.