amerikali
Üye
Matt Haig’in yedinci yetişkin romanı The Midnight Library’nin Amerika Birleşik Devletleri’nde ilk kez yayımlandığı 29 Eylül 2020’den bu yana çok şey oldu.
Dünya, kendi gizli yöntemiyle kitabı 97 hafta ve daha uzun bir süre boyunca en çok satanlar listesine fırlatmış olabilecek, yaşamı değiştiren, öncelikleri karıştıran salgınla dönmeye devam etti. Haig, Sürgülü Kapılar hikayesine yaptığı bükümde, ana karakterinin kendisini gerçekliklerinin alternatif versiyonlarını içeren bir dizi kitaba kaptırmasına izin veriyor. İngiliz yazar bir telefon görüşmesinde, “Karantina sırasında çok fazla kendi kendine düşünme yaşandı” dedi. “Sanırım hayatta daha iyi bir yol olup olmadığını araştıran bir roman doğru zamanda geldi.”
Haig ayrıca kendi başına bazı ilginç gelişmelerden de kurtuldu. The Midnight Library’nin piyasaya sürülmesinden kısa bir süre sonra, 46 yaşında kendisine DEHB ve otizm teşhisi kondu – bunu “oldukça garip” bir haber olarak nitelendirdi, ancak aynı zamanda, özellikle rutine ve kurgusunun mekaniğine olan ölçülü coşkusu göz önüne alındığında, biraz mantıklıydı. . “Bütün kitaplarım, hatta ‘The Midnight Library’ bir dereceye kadar, sudan çıkmış balıklar hakkındadır,” diye açıkladı. “Her zaman uyması gerektiği gibi görünen ama bir şekilde uymayan insanlar hakkında yazıyorum gibi görünüyor.”
Kurgusal olmayan kitaplarında Haig, akıl sağlığıyla mücadele konusunda samimiydi; anı kitabı Reasons to Stay Alive, o kadar derin bir depresyondan çıktı ki, onu neredeyse bir uçurumdan tırmanmaya teşvik etti. İçinde şöyle yazıyor: “En kötüsü, başka herhangi bir acıyı, herhangi bir fiziksel acıyı umutsuzca diliyorsunuz, çünkü zihin sonsuzdur ve onun eziyetleri – meydana geldiklerinde – sonsuz olabilir.”
Haig itiraf etti, “Romanlarda ben olduğum belli olan hiç kimse hakkında gerçekten yazmadım. “Aynaya bakma” olayını yapmayı çok zor buluyorum çünkü nedenini hiç anlamadan biraz farklı olmaktan bu mesafeyi şimdiden hissediyorum.”
Haig’in yeni bilinci gelecekteki romanları etkileyecek mi? Emin değil ama bir yıl boyunca “bir tür stok sayımı” olarak tanımladığı şeyden sonra, yeniden yazmaya başlayacağı için heyecanlı. O zamana kadar kendine şefkat üzerinde çalışıyor: “Orta yaşla ilgili birkaç harika şeyden biri, kim olduğunuzu kabul etmek ve kendinize karşı nazik olmaktır.” dedi Hayg. Ekledi, “Eskiden solaklara kalemi sağ elleriyle tutmaları söylenirdi ama onlar hep solaktı; belki otizmde de durum aynıdır. Belki de yuvarlak bir kalem olmaya çalıştığın birçok şey var ve aslında kare bir kalemsin ve bunda bir sorun yok. Bu nedenle sadece daha fazla kare delik oluştururlar.”
Elisabeth Egan, kitap inceleme editörü ve A Window Opens’ın yazarıdır.
Dünya, kendi gizli yöntemiyle kitabı 97 hafta ve daha uzun bir süre boyunca en çok satanlar listesine fırlatmış olabilecek, yaşamı değiştiren, öncelikleri karıştıran salgınla dönmeye devam etti. Haig, Sürgülü Kapılar hikayesine yaptığı bükümde, ana karakterinin kendisini gerçekliklerinin alternatif versiyonlarını içeren bir dizi kitaba kaptırmasına izin veriyor. İngiliz yazar bir telefon görüşmesinde, “Karantina sırasında çok fazla kendi kendine düşünme yaşandı” dedi. “Sanırım hayatta daha iyi bir yol olup olmadığını araştıran bir roman doğru zamanda geldi.”
Haig ayrıca kendi başına bazı ilginç gelişmelerden de kurtuldu. The Midnight Library’nin piyasaya sürülmesinden kısa bir süre sonra, 46 yaşında kendisine DEHB ve otizm teşhisi kondu – bunu “oldukça garip” bir haber olarak nitelendirdi, ancak aynı zamanda, özellikle rutine ve kurgusunun mekaniğine olan ölçülü coşkusu göz önüne alındığında, biraz mantıklıydı. . “Bütün kitaplarım, hatta ‘The Midnight Library’ bir dereceye kadar, sudan çıkmış balıklar hakkındadır,” diye açıkladı. “Her zaman uyması gerektiği gibi görünen ama bir şekilde uymayan insanlar hakkında yazıyorum gibi görünüyor.”
Kurgusal olmayan kitaplarında Haig, akıl sağlığıyla mücadele konusunda samimiydi; anı kitabı Reasons to Stay Alive, o kadar derin bir depresyondan çıktı ki, onu neredeyse bir uçurumdan tırmanmaya teşvik etti. İçinde şöyle yazıyor: “En kötüsü, başka herhangi bir acıyı, herhangi bir fiziksel acıyı umutsuzca diliyorsunuz, çünkü zihin sonsuzdur ve onun eziyetleri – meydana geldiklerinde – sonsuz olabilir.”
Haig itiraf etti, “Romanlarda ben olduğum belli olan hiç kimse hakkında gerçekten yazmadım. “Aynaya bakma” olayını yapmayı çok zor buluyorum çünkü nedenini hiç anlamadan biraz farklı olmaktan bu mesafeyi şimdiden hissediyorum.”
Haig’in yeni bilinci gelecekteki romanları etkileyecek mi? Emin değil ama bir yıl boyunca “bir tür stok sayımı” olarak tanımladığı şeyden sonra, yeniden yazmaya başlayacağı için heyecanlı. O zamana kadar kendine şefkat üzerinde çalışıyor: “Orta yaşla ilgili birkaç harika şeyden biri, kim olduğunuzu kabul etmek ve kendinize karşı nazik olmaktır.” dedi Hayg. Ekledi, “Eskiden solaklara kalemi sağ elleriyle tutmaları söylenirdi ama onlar hep solaktı; belki otizmde de durum aynıdır. Belki de yuvarlak bir kalem olmaya çalıştığın birçok şey var ve aslında kare bir kalemsin ve bunda bir sorun yok. Bu nedenle sadece daha fazla kare delik oluştururlar.”
Elisabeth Egan, kitap inceleme editörü ve A Window Opens’ın yazarıdır.