dunyadan
Aktif Üye
Yıllar geçtikçe Bayan Mathers, Lottie kitaplarının tüm çalışmaları da dahil olmak üzere orijinal sanat eserlerinin çoğunu Amherst, Massachusetts'teki Eric Carle Resimli Kitap Sanatı Müzesi'ne bağışlamıştı. Nichols B. Clark bunun doğal bir uyum olduğunu söyledi. Müzenin kurucu müdürü ve baş küratörü. “Çok Aç Tırtıl” kitabının yazarı Bay Carle ve Bayan Mathers hakkında “Her ikisi de mütevazı hayvanları çok büyük hikayeler anlatmak için kullandı” dedi.
Bay Clark, Bayan Mathers'tan bir veda mektubu aldı. Kendisinin ve kocasının “zayıf olduklarını, fiziksel olarak çok küçüldüklerini, zihinsel olarak artık o kadar da küçük olmadıklarını” yazdı. Bay Clark mektubunu aldığında çiftin Oysterville, Washington'daki ortak mezarlarında olacaklarını belirtti. “Denizin sesini duyabiliyorsunuz ve inekler genellikle akşamın erken saatlerinde otlamaya geliyor” diye yazdı.
Carle Müzesi'nin bir parçası olmaktan duyduğu mutluluğu yazdı ve yayınlanmamış bir el yazması ile cömert bir çek ekledi.
Bayan Mathers'ın oğlu Tillman Richter hayatta kaldı; bir torunu; ve kardeşi Gero Gerweck. Eberhard Richter ve David Spence ile olan evlilikleri boşanmayla sonuçlandı.
Bayan Mathers'ın uzun süreli editörü Anne Schwartz telefonla yaptığı açıklamada, “Petra gerçekten çok önemliydi ve hak ettiği kadar kutlanmadı” dedi. “Her kitap, güzel bir şekilde yakalanmış, hayattan bir parça, küçük bir mücevherdir. Çevresindeki dünyanın ayrıntılarını, yaşamın küçük ikilemlerini yakından takip eden bir gözlemciydi. Ve baştan sona romantikti.”
Bayan Mathers'ın ilk kitaplarından biri olan “Sophie ve Lou” (1991), aynı derecede utangaç bir hayranının yardımıyla, acı verici utangaçlığının üstesinden gelen ve dans etmeyi öğrenen bir farenin hikayesiydi. Bayan Mathers tarafından mürekkeple yazılan ve kanatlı kalplerle süslenen ithafta şunlar yazıyor: “Sevgiye ve tüm yumurtalarını tek sepete koymaya cesaret edenlere.”
Bay Clark, Bayan Mathers'tan bir veda mektubu aldı. Kendisinin ve kocasının “zayıf olduklarını, fiziksel olarak çok küçüldüklerini, zihinsel olarak artık o kadar da küçük olmadıklarını” yazdı. Bay Clark mektubunu aldığında çiftin Oysterville, Washington'daki ortak mezarlarında olacaklarını belirtti. “Denizin sesini duyabiliyorsunuz ve inekler genellikle akşamın erken saatlerinde otlamaya geliyor” diye yazdı.
Carle Müzesi'nin bir parçası olmaktan duyduğu mutluluğu yazdı ve yayınlanmamış bir el yazması ile cömert bir çek ekledi.
Bayan Mathers'ın oğlu Tillman Richter hayatta kaldı; bir torunu; ve kardeşi Gero Gerweck. Eberhard Richter ve David Spence ile olan evlilikleri boşanmayla sonuçlandı.
Bayan Mathers'ın uzun süreli editörü Anne Schwartz telefonla yaptığı açıklamada, “Petra gerçekten çok önemliydi ve hak ettiği kadar kutlanmadı” dedi. “Her kitap, güzel bir şekilde yakalanmış, hayattan bir parça, küçük bir mücevherdir. Çevresindeki dünyanın ayrıntılarını, yaşamın küçük ikilemlerini yakından takip eden bir gözlemciydi. Ve baştan sona romantikti.”
Bayan Mathers'ın ilk kitaplarından biri olan “Sophie ve Lou” (1991), aynı derecede utangaç bir hayranının yardımıyla, acı verici utangaçlığının üstesinden gelen ve dans etmeyi öğrenen bir farenin hikayesiydi. Bayan Mathers tarafından mürekkeple yazılan ve kanatlı kalplerle süslenen ithafta şunlar yazıyor: “Sevgiye ve tüm yumurtalarını tek sepete koymaya cesaret edenlere.”