amerikali
Üye
İncil'in kadınları erkeklerle eşit olarak gördüğünü nazik ama ikna edici bir şekilde savunan, Hıristiyan feminizmi dalgasını ve belki de kaçınılmaz olarak ona karşı bir tepkiyi ateşleyen Evanjelik yazar Letha Dawson Scanzoni, 9 Ocak'ta Charlotte, Kuzey Carolina'da 88 yaşında öldü.
Oğlu David Scanzoni, onun bir bakımevinde kalp yetmezliğinden öldüğünü söyledi.
Betty Friedan'ın “Kadınlığın Gizemi”, Bayan Scanzoni'nin sosyal konulardaki muhafazakar tutumlara sıklıkla meydan okuyan Evanjelik bir Hıristiyan dergisi olan Eternity için yazmaya başladığı 1960'ların ortasında zaten en çok satanlar arasında yer alıyordu. Onun da laik kız kardeşleriyle aynı soruları vardı: Pek çok köktendinci Hıristiyanın inandığı gibi, kadınlar kocalarına itaat etmeli ve kilisedeki liderlik pozisyonlarından uzak durmalı mı?
Bayan Scanzoni, İncil'in bu görüşleri desteklediğine inanmıyordu ve Eternity'de yayınlanan makalelerinde, argümanlarını desteklemek için İncil'den alıntı yaptı; örneğin “Kadınların Yeri: Sessiz Olmak mı, Hizmet Etmek mi?” ve eşitlikçilikle ilgili bir diğeri. evlilik.
Her ne kadar editörler, eşitlikçi evlilikle ilgili makaleye kendi konumlarını desteklediğini göstermek için Bayan Scanzoni ve kocasının bir fotoğrafının eklenmesini istese de, makaleler o dönemde çok fazla eleştiri almamıştı. Ve editöre öfkeli birkaç mektup vardı. Bir okuyucu şunları yazdı: “Mrs. Scanzoni'nin makalesi, Havari Pavlus'un kadınlara sessiz kalmalarını söylemesinin ana nedenlerinden biridir.”
Ancak kadınların kurtuluş hareketi kilise dışında ivme kazandıkça Bayan Scanzoni, Hıristiyanların toplumun gerileyişiyle ilgili birkaç hafif yakınma dışında kenarda durduğunu hissetti ve konuyu bir kitapta ele almaya karar verdi. Sonuç, Eternity'de editör olan Nancy Hardesty ile birlikte yazdığı Tek Şey Olmalıyız: Kadınların Kurtuluşuna İncil Yaklaşımı (1974) oldu.
Kitap, İncil'in hermeneutik analizini kullanarak, metni yazıldığı bağlama dikkat ederek yorumlayarak ve öğretilerini modern hayata uygulayarak Evanjelik feminizm için bir manifesto haline geldi.
Eternity dergisi bunu 1975'te “Yılın Kitabı” ilan etti ve Bayan Scanzoni, Hıristiyan örgütlerinde aranan bir konuşmacı ve bir ağ oluşturma ve sosyal adalet grubu olan Evanjelik ve Ekümenik Kadınlar Grubunun (şimdiki Hıristiyan Feminizm Bugün) kurucu üyesi oldu. çünkü önderlik ettiği hareket bunu ortaya çıkarmıştı.
Hıristiyan tarihçi ve “Jesus and John Wayne: How White Evangelicals How Corrupted a Faith and Fractured a Nation” (2020) kitabının yazarı Kristin Kobes Du Mez, tepkinin anında geldiğini söyledi.
Bayan Du Mez telefonla yaptığı açıklamada, “Muhafazakarlar kadın haklarına karşı muhalefetlerini yoğunlaştırdılar ve modern Evanjelikalizmin erkek üstünlüğünü ve kadınların boyun eğdirici özelliklerini ortaya koydular” dedi. Eleştirmenlerin feminizmi geleneksel Hıristiyanlığı baltalamayı amaçlayan tamamen laik bir hareket olarak tasvir etmesi zordur.”
Letha Marion Dawson, 9 Ekim 1935'te Pittsburgh'da doğdu ve Pennsylvania'nın merkezindeki küçük Mifflintown'da büyüdü. Ebeveynleri James ve Hilda (Koch) Dawson'ın bir benzin istasyonu, lokantası ve başka küçük işletmeleri vardı. En yakın arkadaşı bir vaizin kızıydı ve ebeveynleri birçok pazar günü çalıştığı için Letha, arkadaşına kiliseye giderken eşlik etti. 11 yaşındayken sunağı ziyaret ederken bir dönüşüm deneyimi yaşadı ve kendisini Hıristiyan hizmetine adamaya yemin etti.
Letha yetenekli bir müzisyen ve mükemmel bir öğrenciydi. Liseden erken mezun olduktan sonra Rochester, NY'deki Eastman Müzik Okulu'na kaydoldu ve burada trombon eğitimi aldı. Orada bir Hıristiyan gençlik örgütüne katıldı ve başka bir açıklama daha yaptı: grupta çok sayıda ikiyüzlü olduğunu gördü ve ona göre bir aptal vardı – grubun lideri, onu izni olmadan öpen ve kendisi gibi, “Köprüler İnşa Etmek: Letha Scanzoni ve Arkadaşları” (2018) kitabının yazarları Kendra Weddle ve Jann Aldredge-Clanton, ırkçı olduğunu ve Yahudi karşıtı yorumlar yaptığını söyledi.
John Scanzoni ile tanıştığı Chicago'daki Moody İncil Enstitüsü'ne taşındı. 1956'da evlendiler ve bir süre Bay Scanzoni'nin doktorasını almadan önce küçük bağımsız bir kilisenin papazı olduğu Oregon'da yaşadılar. sosyolojide. Bayan Scanzoni, iki küçük oğluna bakmak için okulu bırakmış ve yazmaya başlamıştı. İlk kitabı Hıristiyan gençlere yönelik bir flört rehberiydi.
Aile, Bay Scanzoni'nin Indiana Üniversitesi'nde ders verdiği Bloomington, Indiana'da yaşıyordu. O ve Bayan Hardesty, “Olması Gereken Her Şey”i yazmaya karar verdiler. Bayan Scanzoni, kitap için yaptığı araştırmayı dini araştırmalar alanında kendi bağımsız müfredatını oluşturmak için kullandı ve 1972'de Indiana'dan lisans derecesini aldı. Çift 1983 yılında boşandı.
Bayan Scanzoni'nin oğlu David'in yanı sıra Stephen adında başka bir oğlu daha hayatta kaldı; erkek kardeşi Robert Dawson; ve beş torun.
1970'lerin ortalarında Bayan Scanzoni, Hıristiyan etiği ve sosyal konularla ilgili bir kitap üzerinde Evanjelik İngilizce profesörü ve Milton akademisyeni Virginia Mollenkott ile işbirliği yapmaya başladı. Bayan Scanzoni eşcinsellikle, Bayan Mollenkott ise boşanma ve sansürle ilgilenecekti. Ancak daha sonra gizli bir lezbiyen olarak yaşayan Bayan Mollenkott, sırrını Bayan Scanzoni ile paylaştı ve yazar arkadaşının şoktan sararmasını dehşet içinde izledi.
Bayan Scanzoni yıllardır eşcinsellik hakkında teorik olarak yazmasına rağmen, daha önce eşcinsel biriyle bilerek tanışmadığını söyledi.
Daha sonra Bayan Mollenkott arkadaşına şunları yazdı: “İyi bir arkadaşının kanının suratından çekilmesine neden olacak haberleri olan biri olmak çok kötü.” Bayan Scanzoni gözyaşları içinde şunu yazdı: Bayan Mollenkott'u kınamayın, onun yerine onunla ilgili yeni bulgularla ilgilenin.
Sosyal meselelerle ilgili kitaplarını bir kenara bırakıp, yalnızca şu anda daha acil olan meseleyle ilgilenen başka bir kitaba odaklandılar.
“Eşcinsel Komşum mu?” (1978) kitabı, eşcinsel insanları ve kadınları aşağılamak için uzun süre sopa görevi gören İncil'in eşcinselliğin günah olduğu inancını desteklemediğini titiz ve bilimsel ayrıntılarla gösterdi. Bu inancın dünyaya getirdiği acıları inceledi ve sosyal bilimleri cinsel yönelimin karmaşıklığını ve genişliğini ortaya çıkarmakla görevlendirdi.
Kuru bir şekilde şöyle yazdılar: “Eşcinsellerin Hıristiyan olduklarında otomatik olarak heteroseksüel olduklarını varsaymak kolaydır.”
Harper Collins'teki yayıncısı kitabı “karşı pazar” başlığı olarak tanımladı – bu da muhtemelen çok iyi satmayacağı anlamına geliyordu (yanılmıştı) ama yine de kitabı yayınlamaktan gurur duyduğunu söyledi. Birçok Evanjelik yazarları kafir olarak kınarken, birçok genç eşcinsel Hıristiyan Bayan Mollenkott ve Bayan Scanzoni'ye kitabın kendilerini intihardan kurtardığını söyledi.
Bayan Scanzoni dokuz kitabın yazarıydı. En son kitabı, “Tanrı Bir Araya Katıldı: Eşcinsel Evlilik için Hıristiyan Davası” (2006), liberal bir Hıristiyan kurumu olan Hope College'da psikoloji profesörü olarak inanç hakkında yazan David G. Myers ile ortak çalışmasıydı. Batı Michigan.
2006 yılında, Christian Today dergisi, CS Lewis'in “Mere Christian” ve Madeleine L.'nin “A Wrinkle in” adlı kitabı gibi mihenk taşlarının yanı sıra, evanjeliklere şekil veren 50 kitaptan oluşan listesine “Olmak İstediğimiz Her Şey” kitabını da dahil etti. 'Zaman dar.”
Editörler, “İyi de olsa, kötü de olsa, hiçbir Protestan evliliği ya da kurumu bu kitaptaki fikirleri göz ardı edemez” diye yazdı.
Oğlu David Scanzoni, onun bir bakımevinde kalp yetmezliğinden öldüğünü söyledi.
Betty Friedan'ın “Kadınlığın Gizemi”, Bayan Scanzoni'nin sosyal konulardaki muhafazakar tutumlara sıklıkla meydan okuyan Evanjelik bir Hıristiyan dergisi olan Eternity için yazmaya başladığı 1960'ların ortasında zaten en çok satanlar arasında yer alıyordu. Onun da laik kız kardeşleriyle aynı soruları vardı: Pek çok köktendinci Hıristiyanın inandığı gibi, kadınlar kocalarına itaat etmeli ve kilisedeki liderlik pozisyonlarından uzak durmalı mı?
Bayan Scanzoni, İncil'in bu görüşleri desteklediğine inanmıyordu ve Eternity'de yayınlanan makalelerinde, argümanlarını desteklemek için İncil'den alıntı yaptı; örneğin “Kadınların Yeri: Sessiz Olmak mı, Hizmet Etmek mi?” ve eşitlikçilikle ilgili bir diğeri. evlilik.
Her ne kadar editörler, eşitlikçi evlilikle ilgili makaleye kendi konumlarını desteklediğini göstermek için Bayan Scanzoni ve kocasının bir fotoğrafının eklenmesini istese de, makaleler o dönemde çok fazla eleştiri almamıştı. Ve editöre öfkeli birkaç mektup vardı. Bir okuyucu şunları yazdı: “Mrs. Scanzoni'nin makalesi, Havari Pavlus'un kadınlara sessiz kalmalarını söylemesinin ana nedenlerinden biridir.”
Ancak kadınların kurtuluş hareketi kilise dışında ivme kazandıkça Bayan Scanzoni, Hıristiyanların toplumun gerileyişiyle ilgili birkaç hafif yakınma dışında kenarda durduğunu hissetti ve konuyu bir kitapta ele almaya karar verdi. Sonuç, Eternity'de editör olan Nancy Hardesty ile birlikte yazdığı Tek Şey Olmalıyız: Kadınların Kurtuluşuna İncil Yaklaşımı (1974) oldu.
Kitap, İncil'in hermeneutik analizini kullanarak, metni yazıldığı bağlama dikkat ederek yorumlayarak ve öğretilerini modern hayata uygulayarak Evanjelik feminizm için bir manifesto haline geldi.
Eternity dergisi bunu 1975'te “Yılın Kitabı” ilan etti ve Bayan Scanzoni, Hıristiyan örgütlerinde aranan bir konuşmacı ve bir ağ oluşturma ve sosyal adalet grubu olan Evanjelik ve Ekümenik Kadınlar Grubunun (şimdiki Hıristiyan Feminizm Bugün) kurucu üyesi oldu. çünkü önderlik ettiği hareket bunu ortaya çıkarmıştı.
Hıristiyan tarihçi ve “Jesus and John Wayne: How White Evangelicals How Corrupted a Faith and Fractured a Nation” (2020) kitabının yazarı Kristin Kobes Du Mez, tepkinin anında geldiğini söyledi.
Bayan Du Mez telefonla yaptığı açıklamada, “Muhafazakarlar kadın haklarına karşı muhalefetlerini yoğunlaştırdılar ve modern Evanjelikalizmin erkek üstünlüğünü ve kadınların boyun eğdirici özelliklerini ortaya koydular” dedi. Eleştirmenlerin feminizmi geleneksel Hıristiyanlığı baltalamayı amaçlayan tamamen laik bir hareket olarak tasvir etmesi zordur.”
Letha Marion Dawson, 9 Ekim 1935'te Pittsburgh'da doğdu ve Pennsylvania'nın merkezindeki küçük Mifflintown'da büyüdü. Ebeveynleri James ve Hilda (Koch) Dawson'ın bir benzin istasyonu, lokantası ve başka küçük işletmeleri vardı. En yakın arkadaşı bir vaizin kızıydı ve ebeveynleri birçok pazar günü çalıştığı için Letha, arkadaşına kiliseye giderken eşlik etti. 11 yaşındayken sunağı ziyaret ederken bir dönüşüm deneyimi yaşadı ve kendisini Hıristiyan hizmetine adamaya yemin etti.
Letha yetenekli bir müzisyen ve mükemmel bir öğrenciydi. Liseden erken mezun olduktan sonra Rochester, NY'deki Eastman Müzik Okulu'na kaydoldu ve burada trombon eğitimi aldı. Orada bir Hıristiyan gençlik örgütüne katıldı ve başka bir açıklama daha yaptı: grupta çok sayıda ikiyüzlü olduğunu gördü ve ona göre bir aptal vardı – grubun lideri, onu izni olmadan öpen ve kendisi gibi, “Köprüler İnşa Etmek: Letha Scanzoni ve Arkadaşları” (2018) kitabının yazarları Kendra Weddle ve Jann Aldredge-Clanton, ırkçı olduğunu ve Yahudi karşıtı yorumlar yaptığını söyledi.
John Scanzoni ile tanıştığı Chicago'daki Moody İncil Enstitüsü'ne taşındı. 1956'da evlendiler ve bir süre Bay Scanzoni'nin doktorasını almadan önce küçük bağımsız bir kilisenin papazı olduğu Oregon'da yaşadılar. sosyolojide. Bayan Scanzoni, iki küçük oğluna bakmak için okulu bırakmış ve yazmaya başlamıştı. İlk kitabı Hıristiyan gençlere yönelik bir flört rehberiydi.
Aile, Bay Scanzoni'nin Indiana Üniversitesi'nde ders verdiği Bloomington, Indiana'da yaşıyordu. O ve Bayan Hardesty, “Olması Gereken Her Şey”i yazmaya karar verdiler. Bayan Scanzoni, kitap için yaptığı araştırmayı dini araştırmalar alanında kendi bağımsız müfredatını oluşturmak için kullandı ve 1972'de Indiana'dan lisans derecesini aldı. Çift 1983 yılında boşandı.
Bayan Scanzoni'nin oğlu David'in yanı sıra Stephen adında başka bir oğlu daha hayatta kaldı; erkek kardeşi Robert Dawson; ve beş torun.
1970'lerin ortalarında Bayan Scanzoni, Hıristiyan etiği ve sosyal konularla ilgili bir kitap üzerinde Evanjelik İngilizce profesörü ve Milton akademisyeni Virginia Mollenkott ile işbirliği yapmaya başladı. Bayan Scanzoni eşcinsellikle, Bayan Mollenkott ise boşanma ve sansürle ilgilenecekti. Ancak daha sonra gizli bir lezbiyen olarak yaşayan Bayan Mollenkott, sırrını Bayan Scanzoni ile paylaştı ve yazar arkadaşının şoktan sararmasını dehşet içinde izledi.
Bayan Scanzoni yıllardır eşcinsellik hakkında teorik olarak yazmasına rağmen, daha önce eşcinsel biriyle bilerek tanışmadığını söyledi.
Daha sonra Bayan Mollenkott arkadaşına şunları yazdı: “İyi bir arkadaşının kanının suratından çekilmesine neden olacak haberleri olan biri olmak çok kötü.” Bayan Scanzoni gözyaşları içinde şunu yazdı: Bayan Mollenkott'u kınamayın, onun yerine onunla ilgili yeni bulgularla ilgilenin.
Sosyal meselelerle ilgili kitaplarını bir kenara bırakıp, yalnızca şu anda daha acil olan meseleyle ilgilenen başka bir kitaba odaklandılar.
“Eşcinsel Komşum mu?” (1978) kitabı, eşcinsel insanları ve kadınları aşağılamak için uzun süre sopa görevi gören İncil'in eşcinselliğin günah olduğu inancını desteklemediğini titiz ve bilimsel ayrıntılarla gösterdi. Bu inancın dünyaya getirdiği acıları inceledi ve sosyal bilimleri cinsel yönelimin karmaşıklığını ve genişliğini ortaya çıkarmakla görevlendirdi.
Kuru bir şekilde şöyle yazdılar: “Eşcinsellerin Hıristiyan olduklarında otomatik olarak heteroseksüel olduklarını varsaymak kolaydır.”
Harper Collins'teki yayıncısı kitabı “karşı pazar” başlığı olarak tanımladı – bu da muhtemelen çok iyi satmayacağı anlamına geliyordu (yanılmıştı) ama yine de kitabı yayınlamaktan gurur duyduğunu söyledi. Birçok Evanjelik yazarları kafir olarak kınarken, birçok genç eşcinsel Hıristiyan Bayan Mollenkott ve Bayan Scanzoni'ye kitabın kendilerini intihardan kurtardığını söyledi.
Bayan Scanzoni dokuz kitabın yazarıydı. En son kitabı, “Tanrı Bir Araya Katıldı: Eşcinsel Evlilik için Hıristiyan Davası” (2006), liberal bir Hıristiyan kurumu olan Hope College'da psikoloji profesörü olarak inanç hakkında yazan David G. Myers ile ortak çalışmasıydı. Batı Michigan.
2006 yılında, Christian Today dergisi, CS Lewis'in “Mere Christian” ve Madeleine L.'nin “A Wrinkle in” adlı kitabı gibi mihenk taşlarının yanı sıra, evanjeliklere şekil veren 50 kitaptan oluşan listesine “Olmak İstediğimiz Her Şey” kitabını da dahil etti. 'Zaman dar.”
Editörler, “İyi de olsa, kötü de olsa, hiçbir Protestan evliliği ya da kurumu bu kitaptaki fikirleri göz ardı edemez” diye yazdı.