dunyadan
Aktif Üye
Tatil yaklaşırken Rüzgar Gibi Oku sizi birkaç hafta meşgul edecek; Bir sonraki sayımız 6 Ocak 2024’te yayınlanacaktır. Saygılarımla.
Sevgili okuyucular,
Apple, 22 yıl önce iPod adında şık bir cihaz piyasaya sürdüğünde sloganı “Cebinizde 1000 şarkı” idi.
Bu yaygaranın neyle ilgili olduğunu anlamadım – Times Meydanı’ndaki reklam panoları ya da kocamın fütüristik bir alışveriş merkezinde kulaklığını takarken yüzündeki şaşkınlık. Zaten CD’de yüzlerce şarkım, kız kardeşimin 1980’lerden kalma altyazılı birkaç eski karışık kaseti ve kulaklarımdan mandalina gibi filizlenen turuncu köpük kulaklıklı bir Walkman’im vardı. Bir Indigo Girls hayranının daha fazla neye ihtiyacı olabilir?
İşte çantamda istediğim ve hala istediğim şey: Sırtı, kapağı ve mürekkebi olan bir kitap. Sarsıntılı bir birinci nesil e-okuyucu değil; artık kitap incelemeleri için editör olarak hokkabazlık yaptığım normal indirmeler değil. Çevreyi korumak için üzerime düşeni yapmaktan mutluyum ama bana kağıttan daha tatlı kokan bir çiçek göster, ben de sana yerel kitabevimden seçilmiş bir çiçek ısmarlayayım.
Taşınabilirlik veya cepte taşınabilirlik söz konusu olduğunda boyut elbette önemlidir. Paketlenebilir eğlence için küçüklere yöneliyorum: elimde tutabildiğim kitaplar. Minik evler ve çay fincanı kanişleri gibi favorilerim de kaliteden ödün vermeden prototiplerinin özünü koruyor. Kitap kitaplarının ve kitap meraklılarının tek gecelik ilişkisi olan anlık ödeme satın almalarının aksine, bunlar, tek bir oturuşta tüketilebilen ve tekrar tekrar okunabilen, genellikle kurgu olan yetişkinlere yönelik hazineler içerir.
Bir uyarı: Ben küçültülmüş klasiklerin hayranı değilim. Belki Jane Austen ve Brontë’lerin tüm romanlarını, tüm Shakespeare oyunlarıyla birlikte küçük bir kutuda görmüşsünüzdür? Bunu yapmayalım. Bu sembollere biraz hareket özgürlüğü verin! Ve okunabilir bir yazı tipinin saygınlığı.
Benim alçakgönüllü ve giderek huysuz görüşüme göre, en zarif kurgu bu şekilde yapılır, sevimli olmak için tasarlanmaz. İşte iki iyi ipucu: çanta başına bir parça, pil veya şarj cihazı gerekmez.
Elf benzeri (ama asla muhteşem değil),
—Liz
Not: Raflar kitaplar içindir!
Meloy’un bunu yayıncısına nasıl sunduğunu bilmek isterim. Konuşma şu şekilde olabilirdi: “Kızıyla birlikte bir bungalova taşınan ve buranın devasa, iflah olmaz fareler tarafından istila edildiğini fark eden Eleanor adında bir kadın hakkında yazıyorum. Ah, ayrıca kitabın Chunky bar boyutunda olmasını ve renk paletinin The Preppy Handbook’un sayfalarından alınmış olmasını isterim.”
Evet lütfen.
Kemirgenlerle sorununuz varsa Meloy’un beklenmedik bir şekilde anne-kızın sinirlerine dokunan korku hikayesine temkinli yaklaşabilirsiniz. Ancak altın kabartmalı kapak fotoğrafının ötesine bakacak cesaretiniz varsa, bazılarımızın kendimize ait bir oda ya da en azından bir nebze olsun bulmak için ne kadar yol kat edeceğine dair komik, hüzünlü ve uyarıcı bir hikaye bulacaksınız. bağımsızlık.
Hepsinden iyisi, canlı 97 sayfasıyla “Adanmışlık”, Meloy’un “İstediğim Tek Yol Her İki Yol da” ve “Telaşa Girmeyin” dahil olmak üzere daha büyük eserlerinin kendine özgü kaprislerini örneklemenize olanak tanır. Costco’da fırfırlı bir kürdanın üzerindeki bir parça İsviçre peyniri olsaydı, bir kalp atışında başka bir parça alırdım. Daha sonra bisikletin tamamına yatırım yapardım. Aynısını Meloy’un “Yarı Aşık” ile başlayan çalışmaları için de yapmanızı tavsiye ederim.
İsterseniz okuyun: “Kuşlar”, “Sinek” (özellikle Jeff Goldblum’un yüzünü soyduğu sahne), “The Tell-Tale Heart”, “Mrs. Frisby ve NIMH’in Fareleri (film değil kitap) biraz iğrenç
Şuradan temin edilebilir: AbeBooks, eBay, kütüphaneniz ve/veya emlakçınız veya yok ediciniz (eğer kopyaları yoksa, sahip olmalıdırlar)
“Galatea: Kısa Bir Hikaye” kaydeden Madeline Miller
Kurgu, 2013
“Devotion”dan biraz daha büyük ama yine de Kindle Paperwhite’dan daha narin olan bu “küçük lokmaya” sonsözünde Miller, neden Ovid’in bir heykeltıraşın aşık bir kadına dönüştüğü Pygmalion hikayesinin kendi versiyonunu yazdığını açıklıyor. fildişinden oyuyor.
“O sadece aranıyor kadın,” Miller yazıyor. “O istekli bir arzu nesnesi olmalı, daha fazlası değil.”
Bize Aşil ve Kirke’nin Şarkısı’nı veren yazarın ellerinde Galatea, alabildiğine dengeye ve etkinliğe sahip. Yatağa hapsolmuş durumda ve onu orada tutmasının bir nedeni olan bir hemşire tarafından bakılıyor. İtaatkar bir hastayı nasıl oynayacağını ve doğru zamanı nasıl bekleyeceğini biliyor.
Galatea bize “Fakat benim hem yaşayıp hem de heykel olamayacağımı düşünmemesi aptalca görünüyor” diyor.
Onun özgürleşmesi en hafif tabirle acı-tatlı. Miller’ın notunu okuduğunuzda Galatea’nın zihninde yalnızca 50 sayfadır bulunduğunuzu unutmanız kolaydır. Son cümle şok edici; Önceki Pygmalion hikayeleri (“My Fair Lady”, “Pretty Woman”) sizi buna hazırlamayacaktır. Ama Galatea’nın motivasyonlarını anlayacaksınız ki bunlar aslında Eleanor’un “Devotion”daki motivasyonlarından çok da farklı değil.
Her iki hikayenin ahlaki değeri? Yaratıcı kadınlar küçük alanlarda başarılı olurlar.
İsterseniz okuyun: Kate Chopin’den Uyanış, Sayaka Murata’dan Market Kadını (canlı bir ciltsiz kitap), Charmaine Wilkerson’dan Black Cake, masal gibi okunan modern hikayeler
Şuradan temin edilebilir: Libro.fm (“The Affair”den Ruth Wilson tarafından anlatılmıştır), klasikler profesörleri için bir kitaplık, Bookshop.org
Neden gitmiyorsun …
Abone olduğunuz için teşekkür ederiz
Haberler kitaplarına veya okuma önerilerimize daha fazla dalın.
Okuduklarınızı beğendiyseniz lütfen başkalarına da tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kayıt olabilirsiniz. Abonelere özel tüm bültenlerimize buradan göz atın.
Dostça bir hatırlatma: Kitaplar için yerel kütüphanenizi kontrol edin! Birçok kütüphane, kopyaları çevrimiçi olarak rezerve etme seçeneğini sunar.
Sevgili okuyucular,
Apple, 22 yıl önce iPod adında şık bir cihaz piyasaya sürdüğünde sloganı “Cebinizde 1000 şarkı” idi.
Bu yaygaranın neyle ilgili olduğunu anlamadım – Times Meydanı’ndaki reklam panoları ya da kocamın fütüristik bir alışveriş merkezinde kulaklığını takarken yüzündeki şaşkınlık. Zaten CD’de yüzlerce şarkım, kız kardeşimin 1980’lerden kalma altyazılı birkaç eski karışık kaseti ve kulaklarımdan mandalina gibi filizlenen turuncu köpük kulaklıklı bir Walkman’im vardı. Bir Indigo Girls hayranının daha fazla neye ihtiyacı olabilir?
İşte çantamda istediğim ve hala istediğim şey: Sırtı, kapağı ve mürekkebi olan bir kitap. Sarsıntılı bir birinci nesil e-okuyucu değil; artık kitap incelemeleri için editör olarak hokkabazlık yaptığım normal indirmeler değil. Çevreyi korumak için üzerime düşeni yapmaktan mutluyum ama bana kağıttan daha tatlı kokan bir çiçek göster, ben de sana yerel kitabevimden seçilmiş bir çiçek ısmarlayayım.
Taşınabilirlik veya cepte taşınabilirlik söz konusu olduğunda boyut elbette önemlidir. Paketlenebilir eğlence için küçüklere yöneliyorum: elimde tutabildiğim kitaplar. Minik evler ve çay fincanı kanişleri gibi favorilerim de kaliteden ödün vermeden prototiplerinin özünü koruyor. Kitap kitaplarının ve kitap meraklılarının tek gecelik ilişkisi olan anlık ödeme satın almalarının aksine, bunlar, tek bir oturuşta tüketilebilen ve tekrar tekrar okunabilen, genellikle kurgu olan yetişkinlere yönelik hazineler içerir.
Bir uyarı: Ben küçültülmüş klasiklerin hayranı değilim. Belki Jane Austen ve Brontë’lerin tüm romanlarını, tüm Shakespeare oyunlarıyla birlikte küçük bir kutuda görmüşsünüzdür? Bunu yapmayalım. Bu sembollere biraz hareket özgürlüğü verin! Ve okunabilir bir yazı tipinin saygınlığı.
Benim alçakgönüllü ve giderek huysuz görüşüme göre, en zarif kurgu bu şekilde yapılır, sevimli olmak için tasarlanmaz. İşte iki iyi ipucu: çanta başına bir parça, pil veya şarj cihazı gerekmez.
Elf benzeri (ama asla muhteşem değil),
—Liz
Not: Raflar kitaplar içindir!
Meloy’un bunu yayıncısına nasıl sunduğunu bilmek isterim. Konuşma şu şekilde olabilirdi: “Kızıyla birlikte bir bungalova taşınan ve buranın devasa, iflah olmaz fareler tarafından istila edildiğini fark eden Eleanor adında bir kadın hakkında yazıyorum. Ah, ayrıca kitabın Chunky bar boyutunda olmasını ve renk paletinin The Preppy Handbook’un sayfalarından alınmış olmasını isterim.”
Evet lütfen.
Kemirgenlerle sorununuz varsa Meloy’un beklenmedik bir şekilde anne-kızın sinirlerine dokunan korku hikayesine temkinli yaklaşabilirsiniz. Ancak altın kabartmalı kapak fotoğrafının ötesine bakacak cesaretiniz varsa, bazılarımızın kendimize ait bir oda ya da en azından bir nebze olsun bulmak için ne kadar yol kat edeceğine dair komik, hüzünlü ve uyarıcı bir hikaye bulacaksınız. bağımsızlık.
Hepsinden iyisi, canlı 97 sayfasıyla “Adanmışlık”, Meloy’un “İstediğim Tek Yol Her İki Yol da” ve “Telaşa Girmeyin” dahil olmak üzere daha büyük eserlerinin kendine özgü kaprislerini örneklemenize olanak tanır. Costco’da fırfırlı bir kürdanın üzerindeki bir parça İsviçre peyniri olsaydı, bir kalp atışında başka bir parça alırdım. Daha sonra bisikletin tamamına yatırım yapardım. Aynısını Meloy’un “Yarı Aşık” ile başlayan çalışmaları için de yapmanızı tavsiye ederim.
İsterseniz okuyun: “Kuşlar”, “Sinek” (özellikle Jeff Goldblum’un yüzünü soyduğu sahne), “The Tell-Tale Heart”, “Mrs. Frisby ve NIMH’in Fareleri (film değil kitap) biraz iğrenç
Şuradan temin edilebilir: AbeBooks, eBay, kütüphaneniz ve/veya emlakçınız veya yok ediciniz (eğer kopyaları yoksa, sahip olmalıdırlar)
“Galatea: Kısa Bir Hikaye” kaydeden Madeline Miller
Kurgu, 2013
“Devotion”dan biraz daha büyük ama yine de Kindle Paperwhite’dan daha narin olan bu “küçük lokmaya” sonsözünde Miller, neden Ovid’in bir heykeltıraşın aşık bir kadına dönüştüğü Pygmalion hikayesinin kendi versiyonunu yazdığını açıklıyor. fildişinden oyuyor.
“O sadece aranıyor kadın,” Miller yazıyor. “O istekli bir arzu nesnesi olmalı, daha fazlası değil.”
Bize Aşil ve Kirke’nin Şarkısı’nı veren yazarın ellerinde Galatea, alabildiğine dengeye ve etkinliğe sahip. Yatağa hapsolmuş durumda ve onu orada tutmasının bir nedeni olan bir hemşire tarafından bakılıyor. İtaatkar bir hastayı nasıl oynayacağını ve doğru zamanı nasıl bekleyeceğini biliyor.
Galatea bize “Fakat benim hem yaşayıp hem de heykel olamayacağımı düşünmemesi aptalca görünüyor” diyor.
Onun özgürleşmesi en hafif tabirle acı-tatlı. Miller’ın notunu okuduğunuzda Galatea’nın zihninde yalnızca 50 sayfadır bulunduğunuzu unutmanız kolaydır. Son cümle şok edici; Önceki Pygmalion hikayeleri (“My Fair Lady”, “Pretty Woman”) sizi buna hazırlamayacaktır. Ama Galatea’nın motivasyonlarını anlayacaksınız ki bunlar aslında Eleanor’un “Devotion”daki motivasyonlarından çok da farklı değil.
Her iki hikayenin ahlaki değeri? Yaratıcı kadınlar küçük alanlarda başarılı olurlar.
İsterseniz okuyun: Kate Chopin’den Uyanış, Sayaka Murata’dan Market Kadını (canlı bir ciltsiz kitap), Charmaine Wilkerson’dan Black Cake, masal gibi okunan modern hikayeler
Şuradan temin edilebilir: Libro.fm (“The Affair”den Ruth Wilson tarafından anlatılmıştır), klasikler profesörleri için bir kitaplık, Bookshop.org
Neden gitmiyorsun …
Abone olduğunuz için teşekkür ederiz
Haberler kitaplarına veya okuma önerilerimize daha fazla dalın.
Okuduklarınızı beğendiyseniz lütfen başkalarına da tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kayıt olabilirsiniz. Abonelere özel tüm bültenlerimize buradan göz atın.
Dostça bir hatırlatma: Kitaplar için yerel kütüphanenizi kontrol edin! Birçok kütüphane, kopyaları çevrimiçi olarak rezerve etme seçeneğini sunar.