dunyadan
Aktif Üye
Sevgili okuyucular,
Sanırım bu benim için geçerli ama evden fiziksel bir kitap olmadan çıkmayı sevmiyorum. Okuyacak bir şeyim olmadan sıkışıp kalma konusunda çok endişeliyim – ya asansörde mahsur kalırsam, otobüs trafiğe takılırsa ya da arkadaşım geç kalırsa? Cihazlar iyi bir yedekleme olsa da e-kitaplar aynı güvenlik duygusunu sağlamaz. En küçük çantamın bile karton kapaklı bir kitabı alacak kadar büyük olması gerekiyor.
Lobisinde yoğun bir kitapçı bulunan bir apartmanda yaşadığım için, genellikle okumalar arasında işi şansa bırakırım (ya da komşuların kitap raflarını boşaltma şansına) ve kapıdan çıkarken bir şeyler alırım. Bazı günler bu James Patterson anlamına gelebilir; diğerlerinde Kierkegaard. Gerçekten okuma hayatıma derinlik kattı! İşte birkaç güncel hit.
—Sadie
San Francisco'daki City Lights kitabevinin efsanevi alıcısı Paul Yamazaki bir röportajda bana tavsiye ettiğinden beri I Hotel'i okumayı düşünüyordum. Geçen Ocak ayında lobideki bir radyo istasyonunda şöyle söylendiğinde yaşadığım heyecanı tahmin edebilirsiniz: Bu kaderdi – ya da belki de 4. katta yaşayan tatlı terrier karışımı olan o güzel kadın.
Edebi kurgu, oyunlar ve grafik sanatının bir karışımı olan I Hotel, on yıllık bir süre boyunca gerçek hayattaki bir Çin Mahallesi otelinin içinde ve çevresinde geçen birbiriyle bağlantılı bir kısa roman dizisidir. Yamashita'nın konusu, sanatsal ve politik açıdan yoğun bir gelişme dönemi olan 1960'lar ve 1970'lerdeki Asyalı Amerikan hareketidir. San Francisco değişime uğrarken otel, giderek artan sayıda karakter ve aktiviste ev sahipliği yapmasına rağmen soylulaştırmaya direniyor. Mao ve Gertrude Stein'dan alıntılar yapan felsefi kartpostal koleksiyoncusu ve alternatif bir haftalık gazetede Çin Yeni Yılı'nın yerel okullarda tatil olarak ilan edilip edilmeyeceği konusundaki tartışmayı haber yapan gazeteci var. Bir Filipinli-Amerikalı sendika işçisi ve bir Japon-Amerikalı örgütleyiciyle, bir atölyeyi dönüştürmeye çalışan bir işçiyle tanışıyoruz. Oakland Black Panthers ve Berkeley savaş karşıtı protestoculardan minyatürler var. Tüm kabilelerin Kızılderilileri Alcatraz'ı işgal ediyor; savaş şiddetleniyor; domuz pişirme yarışması var; hayaletler var. Çok heyecan verici.
Pek çok başka tanıtım yazısı da burada geçerli: iddialı, heyecan verici, virtüöz, kaleydoskopik. Bu kesinlikle muhteşem San Francisco romanı. Onu okumayarak harcadığım onca yıl için kızgınım ve bazılarınızın şu anda yazdıklarım sayesinde bunu anlayabileceği için mutluyum.
İsterseniz okuyun: “Halkın Almanağı”, İnek Sarayı, San Francisco Sesleri
Şuradan temin edilebilir: Şehrin ışıkları!
Bunu çaresizlikten aldım. Geç kaldım; Philadelphia'ya tren yolculuğum bitmeden Ruth Rendell'imi bitireceğimi biliyordum; Tek lobicilik seçeneğim 2007 tarihli Fodor'un Berkshires Rehberi ve birisinin internetten indirdiği “Ülkenin Gelenekleri” kitabının bu kopyasıydı. Oh iyi, Düşündüm. Üniversiteden beri okumadım ve Noto Sans'ta basılsa bile Edith Wharton hiç yoktan iyidir.
Bu romanın ne kadar inanılmaz olduğunu nasıl unutabilirim? Maceraperest heveslisinin hikayesi Wharton'un en coşkulu eserlerinden biridir: Her zamanki gibi soğukkanlı ve yüksek sosyetenin kaprislerinin bir o kadar da keskin bir şekilde farkındadır, ancak aynı zamanda sonradan görme kabalığı tasvir etmekten ne kadar keyif aldığı da açıktır. (Zihinsel not: güvercin kanlı, beyaz mürekkepli kırtasiye malzemeleri tamamen geride kalmıştır.) Ve Wharton, New York'u fethetmeye kararlı küçük kasaba güzeli Undine Spragg ile birlikte bize en dikkat çekici yaratımlarından birini sunuyor. Undine şımarık, inatçı, pervasız ve bayağıdır; Wharton'daki tüm Çirkin Amerikalıların bir karışımıdır. Ancak en geniş anlamda bile, tamamen gerçekleşmiş bir insan olarak kalır. Onlardan nefret etmeyi seviyorsunuz – bazen yazar sanki onları ne kadar canavarca yapabildiğini merak ediyor ve okumaya devam etmenize izin veriyor gibi görünüyor – ama yine de bir parçanız onlar için heyecanlanmadan edemiyor.
Kendimi defalarca, ifadeleri daha iyi olamazdı (böylesine berbat bir kopyanın bir avantajı, kendinizi suçlu hissetmeden yorum yapabilmenizdir) küçümserken veya altını çizerken buldum. Undine öfke nöbeti geçirdikten sonra şu pasajı ele alalım: “Bu olay onu davranışlarından yarı utandırmış, yarı korkutmuştu ve dünyada kendine en yakın bulabileceği dolaylı sanatlarla düzeltmeler yapmaya çalışmıştı. “yanlış.”
İsterseniz okuyun: “Doğum Evi”, “Yaldızlı Çağ”
Şuradan temin edilebilir: Açıkçası internet
Neden gitmiyorsun …
Haberler kitaplarına veya okuma önerilerimize daha fazla dalın.
Okuduklarınızı beğendiyseniz lütfen başkalarına da tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kayıt olabilirsiniz. Abonelere özel tüm bültenlerimize buradan göz atın.
Dostça bir hatırlatma: Kitaplar için yerel kütüphanenizi kontrol edin! Birçok kütüphane, kopyaları çevrimiçi olarak rezerve etme seçeneğini sunar.
Sanırım bu benim için geçerli ama evden fiziksel bir kitap olmadan çıkmayı sevmiyorum. Okuyacak bir şeyim olmadan sıkışıp kalma konusunda çok endişeliyim – ya asansörde mahsur kalırsam, otobüs trafiğe takılırsa ya da arkadaşım geç kalırsa? Cihazlar iyi bir yedekleme olsa da e-kitaplar aynı güvenlik duygusunu sağlamaz. En küçük çantamın bile karton kapaklı bir kitabı alacak kadar büyük olması gerekiyor.
Lobisinde yoğun bir kitapçı bulunan bir apartmanda yaşadığım için, genellikle okumalar arasında işi şansa bırakırım (ya da komşuların kitap raflarını boşaltma şansına) ve kapıdan çıkarken bir şeyler alırım. Bazı günler bu James Patterson anlamına gelebilir; diğerlerinde Kierkegaard. Gerçekten okuma hayatıma derinlik kattı! İşte birkaç güncel hit.
—Sadie
San Francisco'daki City Lights kitabevinin efsanevi alıcısı Paul Yamazaki bir röportajda bana tavsiye ettiğinden beri I Hotel'i okumayı düşünüyordum. Geçen Ocak ayında lobideki bir radyo istasyonunda şöyle söylendiğinde yaşadığım heyecanı tahmin edebilirsiniz: Bu kaderdi – ya da belki de 4. katta yaşayan tatlı terrier karışımı olan o güzel kadın.
Edebi kurgu, oyunlar ve grafik sanatının bir karışımı olan I Hotel, on yıllık bir süre boyunca gerçek hayattaki bir Çin Mahallesi otelinin içinde ve çevresinde geçen birbiriyle bağlantılı bir kısa roman dizisidir. Yamashita'nın konusu, sanatsal ve politik açıdan yoğun bir gelişme dönemi olan 1960'lar ve 1970'lerdeki Asyalı Amerikan hareketidir. San Francisco değişime uğrarken otel, giderek artan sayıda karakter ve aktiviste ev sahipliği yapmasına rağmen soylulaştırmaya direniyor. Mao ve Gertrude Stein'dan alıntılar yapan felsefi kartpostal koleksiyoncusu ve alternatif bir haftalık gazetede Çin Yeni Yılı'nın yerel okullarda tatil olarak ilan edilip edilmeyeceği konusundaki tartışmayı haber yapan gazeteci var. Bir Filipinli-Amerikalı sendika işçisi ve bir Japon-Amerikalı örgütleyiciyle, bir atölyeyi dönüştürmeye çalışan bir işçiyle tanışıyoruz. Oakland Black Panthers ve Berkeley savaş karşıtı protestoculardan minyatürler var. Tüm kabilelerin Kızılderilileri Alcatraz'ı işgal ediyor; savaş şiddetleniyor; domuz pişirme yarışması var; hayaletler var. Çok heyecan verici.
Pek çok başka tanıtım yazısı da burada geçerli: iddialı, heyecan verici, virtüöz, kaleydoskopik. Bu kesinlikle muhteşem San Francisco romanı. Onu okumayarak harcadığım onca yıl için kızgınım ve bazılarınızın şu anda yazdıklarım sayesinde bunu anlayabileceği için mutluyum.
İsterseniz okuyun: “Halkın Almanağı”, İnek Sarayı, San Francisco Sesleri
Şuradan temin edilebilir: Şehrin ışıkları!
Bunu çaresizlikten aldım. Geç kaldım; Philadelphia'ya tren yolculuğum bitmeden Ruth Rendell'imi bitireceğimi biliyordum; Tek lobicilik seçeneğim 2007 tarihli Fodor'un Berkshires Rehberi ve birisinin internetten indirdiği “Ülkenin Gelenekleri” kitabının bu kopyasıydı. Oh iyi, Düşündüm. Üniversiteden beri okumadım ve Noto Sans'ta basılsa bile Edith Wharton hiç yoktan iyidir.
Bu romanın ne kadar inanılmaz olduğunu nasıl unutabilirim? Maceraperest heveslisinin hikayesi Wharton'un en coşkulu eserlerinden biridir: Her zamanki gibi soğukkanlı ve yüksek sosyetenin kaprislerinin bir o kadar da keskin bir şekilde farkındadır, ancak aynı zamanda sonradan görme kabalığı tasvir etmekten ne kadar keyif aldığı da açıktır. (Zihinsel not: güvercin kanlı, beyaz mürekkepli kırtasiye malzemeleri tamamen geride kalmıştır.) Ve Wharton, New York'u fethetmeye kararlı küçük kasaba güzeli Undine Spragg ile birlikte bize en dikkat çekici yaratımlarından birini sunuyor. Undine şımarık, inatçı, pervasız ve bayağıdır; Wharton'daki tüm Çirkin Amerikalıların bir karışımıdır. Ancak en geniş anlamda bile, tamamen gerçekleşmiş bir insan olarak kalır. Onlardan nefret etmeyi seviyorsunuz – bazen yazar sanki onları ne kadar canavarca yapabildiğini merak ediyor ve okumaya devam etmenize izin veriyor gibi görünüyor – ama yine de bir parçanız onlar için heyecanlanmadan edemiyor.
Kendimi defalarca, ifadeleri daha iyi olamazdı (böylesine berbat bir kopyanın bir avantajı, kendinizi suçlu hissetmeden yorum yapabilmenizdir) küçümserken veya altını çizerken buldum. Undine öfke nöbeti geçirdikten sonra şu pasajı ele alalım: “Bu olay onu davranışlarından yarı utandırmış, yarı korkutmuştu ve dünyada kendine en yakın bulabileceği dolaylı sanatlarla düzeltmeler yapmaya çalışmıştı. “yanlış.”
İsterseniz okuyun: “Doğum Evi”, “Yaldızlı Çağ”
Şuradan temin edilebilir: Açıkçası internet
Neden gitmiyorsun …
Kapağına göre kitap yargılamak? Geçen hafta sonu Grolier Club'daki güncel sergiye baktım: 1470-2020 arası kitap ciltleri. Ancak bunu görmek için New York'ta olmanıza gerek yok; Programlarınız güzel bir şekilde dijitalleştirildi.
Kaçışını mı yapıyorsun? Kaçış ve ardından İngiliz yazar Karen Swan'ın “Roma Olayı” var. Ebedi Şehir'de ihtişam ve romantizm ister misiniz? O sana sahip. Peki ya ürkütücü aile sırları, gizli geçitler, yatlar, huysuz kahramanlar, vintage kıyafetler, kayıp mücevherler ve tek yumurta ikizleri? İsimsiz bir hayırsever, beni Moët & Chandon Imperial Vintage 1946'nın plaj okumalarıyla tanıştırmak için binamın lobisindeki o kapı kuğusunu bırakmamış olsaydı, hayatımın ne kadar sıkıcı olacağını sık sık düşünürüm.
Kendini gerçekleştirme? Hediye masasındaki son satın alımlarımdan biri boş bir defter. Her zaman faydalıdır, değil mi? Ancak “Benim Naçizane Görüşüme Göre” başlıklı bu defter… hakaretlerle dolu. Her sayfada ekşi, insan düşmanı bir özdeyiş var: “İnsanlığın nezaketini abartmayın” (HL Mencken); “Evcil hayvanlardan rahatsız değilim, bir sürü sorunum var” (Whoopi Goldberg). Havalandırma amaçlı olduğunu varsayıyorum; Genelde alışveriş listeleri için kullanıyorum. Bugün: Mercimek çorbası malzemeleri; “İnsanlık, yalancıların, ikiyüzlülerin ve müstehcenliklerin akıllarda toplandığı bir domuz ahırıdır.” (George Moore)
Haberler kitaplarına veya okuma önerilerimize daha fazla dalın.
Okuduklarınızı beğendiyseniz lütfen başkalarına da tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kayıt olabilirsiniz. Abonelere özel tüm bültenlerimize buradan göz atın.
Dostça bir hatırlatma: Kitaplar için yerel kütüphanenizi kontrol edin! Birçok kütüphane, kopyaları çevrimiçi olarak rezerve etme seçeneğini sunar.