amerikali
Üye
BİRÇOK VAR Hanna'nın kitapta bundan bahsetmek istemediğini. Courtney Love olayını tekrar gündeme getirmek istemedi ama “Noel Baba gelip sana beyzbol sopasıyla vurursa, bunu otobiyografine koymak zorunda kalırsın” dedi. Anısına gönülsüzce “Asi Kız” adını verdi; “Riot Grrrl”e çok yakınmış gibi geliyor ve bu devasa ve lidersiz harekette kendisinin nasıl gereğinden fazla vurgulandığı konusunda hâlâ kafası karışık.
Üstelik daha önce anne olmaktan hiç bahsetmemişti. “Her görüşmede iş-yaşam dengesi hakkında soru sorulmasını istemedim” dedi. Mağduriyet gibi annelik de kaçınmak istediği başka bir sanatsal konuydu. Ancak Asi Kız onun hayatını anlatan bir kitap ve Julius da bunun büyük bir parçası. “Ona orada olmak isteyip istemediğini sordum. Ve Dediki: Yapmazsam kızarım” dedi.
Hanna kitaplarla dolu bir sehpanın önünde konuştu ama anı kitabı onlardan biri değil. Julius'un bir tane alıp okumaya başlamasını istemiyor. “Annemin başına onu tedirgin eden bazı şeyler geldiğini anlıyor” dedi. Ayrıca bir odaya girmeden önce ayaklarını halının üzerinde sürmeyi de öğrendi.
İş-yaşam dengesi konusunda: “Ben şunu söyleyen pislik tipiyim: Sanatım her şeyden önce gelirHorovitz'in hem oğlu için, hem de (kitapta belgelediği) Lyme hastalığıyla mücadele eden ve hayatındaki kazıların ardından başa çıktığı Hanna için bakım sorumlulukları üstlendiğine inanıyor.
50'li yaşlarındaki Hanna için müzik yeni fırsatların kapısını açtı. “Şu anda müzisyen olmak gerçekten harika çünkü 20'li ve 30'lu yaşlarımda hiç göremediğim saygıyı görüyorum” dedi. Aynı zamanda kendine de sınırlar koyuyor: “Tanımadığım insanlarla yaşadığım travmatik bağların yükünü sürekli olarak taşımıyorum.” Ve kitap onun vücudundaki baskının bir kısmını hafifletmeye yardımcı olabilir. Her zaman ortaya çıkıp kendini açıklamak zorunda değil.
“Artık şöyle olabilirim: Kitapta var, kitapta var, kitapta var.”
Üstelik daha önce anne olmaktan hiç bahsetmemişti. “Her görüşmede iş-yaşam dengesi hakkında soru sorulmasını istemedim” dedi. Mağduriyet gibi annelik de kaçınmak istediği başka bir sanatsal konuydu. Ancak Asi Kız onun hayatını anlatan bir kitap ve Julius da bunun büyük bir parçası. “Ona orada olmak isteyip istemediğini sordum. Ve Dediki: Yapmazsam kızarım” dedi.
Hanna kitaplarla dolu bir sehpanın önünde konuştu ama anı kitabı onlardan biri değil. Julius'un bir tane alıp okumaya başlamasını istemiyor. “Annemin başına onu tedirgin eden bazı şeyler geldiğini anlıyor” dedi. Ayrıca bir odaya girmeden önce ayaklarını halının üzerinde sürmeyi de öğrendi.
İş-yaşam dengesi konusunda: “Ben şunu söyleyen pislik tipiyim: Sanatım her şeyden önce gelirHorovitz'in hem oğlu için, hem de (kitapta belgelediği) Lyme hastalığıyla mücadele eden ve hayatındaki kazıların ardından başa çıktığı Hanna için bakım sorumlulukları üstlendiğine inanıyor.
50'li yaşlarındaki Hanna için müzik yeni fırsatların kapısını açtı. “Şu anda müzisyen olmak gerçekten harika çünkü 20'li ve 30'lu yaşlarımda hiç göremediğim saygıyı görüyorum” dedi. Aynı zamanda kendine de sınırlar koyuyor: “Tanımadığım insanlarla yaşadığım travmatik bağların yükünü sürekli olarak taşımıyorum.” Ve kitap onun vücudundaki baskının bir kısmını hafifletmeye yardımcı olabilir. Her zaman ortaya çıkıp kendini açıklamak zorunda değil.
“Artık şöyle olabilirim: Kitapta var, kitapta var, kitapta var.”