dunyadan
Aktif Üye
YAŞA QUEER GECE HAYATI: Eşcinsel barların kapatılması nasıl bir devrime yol açtı? kaydeden Amin Ghaziani
Sosyolog Amin Ghaziani cenazeyi partiye dönüştürmek istiyor.
Sevgili vefat eden kişi mi? Eşcinsel tarihin uzun süredir devam eden bir direği olan gay bar, son yıllarda bir salgınla kapanma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Bu eğilim 2020 karantinalarından önce de mevcut olsa da, Kovid-19 karantinalarının mali bedeli, başarısız bir kurumun ışıltılı tabutuna çakılan bir çivi olarak görülüyordu.
Ancak “Yaşasın Queer Gece Hayatı”nda Ghaziani, gey barların kapatılmasının üzücü olsa da, farklı ırklardan ve cinsiyete uymayan kişilerin himaye ettiği kulüp gecelerinde ve alternatif dans salonlarında bir rönesansı tetiklediğini savunuyor. Beyaz geylere hitap eden fiziksel gey barların aksine, bu biletli etkinlikler göçebe ve kapsayıcıdır ve genellikle uykulu şehirlerin endüstriyel kenarlarındaki depolarda gerçekleşir. Gözyaşlarınızı saklayın çünkü tuhaf gece hayatı canlı ve güzel. Aslına bakılırsa, her zamankinden daha da iyi, daha gelişmiş, sofistike bir biçime evrildi.
Ghaziani, veri analizi ile çoğunlukla Londra'daki kulüp gecelerine ilişkin ilk elden anlatımlar arasında gidip geliyor. Arsız bir eşcinsel Yahudi etkinliği olan Buttmitzvah ve kendisini “ütopik bir lezbiyen partisi” olarak tanıtan Femmetopia gibi partiler epizodik ve spesifiktir; genellikle kimliğin, ister zımni ister doğrudan ifade edilsin, gey barlarında kutlanmayan bir yönüne odaklanır. olur. (Garip bir tesadüf eseri, ben de Ghaziani ile aynı gece Buttmitzvah'daydım ve her ne kadar her zamanki gibi terli adamların kalabalık bir dans pistinde ayaklarını sürüyerek yürüdüğü işlerle ilgili olsa da, bazı benzersiz yönleri olduğunu doğrulayabilirim.) koşum takımlarında.)
Ghaziani, daha kuru, daha veri odaklı bölümlerde sosyal olguları açık ve erişilebilir sonuçlara sentezliyor. En ilginç olanı ise bu kapanmaların neden meydana geldiğine dair öngörüsüydü; Modern kapitalizmde kârlı bir gay bar bile güvenli değil çünkü o kadar da güvenli değil maksimum örneğin bir zincir restoran gibi karlı. Ghaziani, Berlin gibi şehirlerin, gece kulüplerini yeniden yapılanmadan koruyarak, onlara vergi indirimleri vererek ve onları kültür kurumu ilan ederek bu sorunu hafifletmeye başladığını vurguluyor.
Sosyolog Amin Ghaziani cenazeyi partiye dönüştürmek istiyor.
Sevgili vefat eden kişi mi? Eşcinsel tarihin uzun süredir devam eden bir direği olan gay bar, son yıllarda bir salgınla kapanma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Bu eğilim 2020 karantinalarından önce de mevcut olsa da, Kovid-19 karantinalarının mali bedeli, başarısız bir kurumun ışıltılı tabutuna çakılan bir çivi olarak görülüyordu.
Ancak “Yaşasın Queer Gece Hayatı”nda Ghaziani, gey barların kapatılmasının üzücü olsa da, farklı ırklardan ve cinsiyete uymayan kişilerin himaye ettiği kulüp gecelerinde ve alternatif dans salonlarında bir rönesansı tetiklediğini savunuyor. Beyaz geylere hitap eden fiziksel gey barların aksine, bu biletli etkinlikler göçebe ve kapsayıcıdır ve genellikle uykulu şehirlerin endüstriyel kenarlarındaki depolarda gerçekleşir. Gözyaşlarınızı saklayın çünkü tuhaf gece hayatı canlı ve güzel. Aslına bakılırsa, her zamankinden daha da iyi, daha gelişmiş, sofistike bir biçime evrildi.
Ghaziani, veri analizi ile çoğunlukla Londra'daki kulüp gecelerine ilişkin ilk elden anlatımlar arasında gidip geliyor. Arsız bir eşcinsel Yahudi etkinliği olan Buttmitzvah ve kendisini “ütopik bir lezbiyen partisi” olarak tanıtan Femmetopia gibi partiler epizodik ve spesifiktir; genellikle kimliğin, ister zımni ister doğrudan ifade edilsin, gey barlarında kutlanmayan bir yönüne odaklanır. olur. (Garip bir tesadüf eseri, ben de Ghaziani ile aynı gece Buttmitzvah'daydım ve her ne kadar her zamanki gibi terli adamların kalabalık bir dans pistinde ayaklarını sürüyerek yürüdüğü işlerle ilgili olsa da, bazı benzersiz yönleri olduğunu doğrulayabilirim.) koşum takımlarında.)
Ghaziani, daha kuru, daha veri odaklı bölümlerde sosyal olguları açık ve erişilebilir sonuçlara sentezliyor. En ilginç olanı ise bu kapanmaların neden meydana geldiğine dair öngörüsüydü; Modern kapitalizmde kârlı bir gay bar bile güvenli değil çünkü o kadar da güvenli değil maksimum örneğin bir zincir restoran gibi karlı. Ghaziani, Berlin gibi şehirlerin, gece kulüplerini yeniden yapılanmadan koruyarak, onlara vergi indirimleri vererek ve onları kültür kurumu ilan ederek bu sorunu hafifletmeye başladığını vurguluyor.