dunyadan
Aktif Üye
WASHINGTON KİTABI: Politika ve Politikacılar Nasıl Okunmalı?kaydeden Carlos Lozada
Ülkenin başkenti kasvetli bir edebiyat türüne, Washington Kitabı'na ev sahipliği yapıyor: siyasi anılar, kampanya biyografileri, siyasi incelemeler ve D.C. politikacılarının, hükümet yetkililerinin ve destekçilerinin diğer eserleri. Genellikle kendilerini yücelten, kötü yazılmış veya bunaltıcı derecede sıkıcıdırlar. Pek çok kişi bu kitapları satın alır ve onlar hakkında konuşur, ancak çok azı onları gerçekten okur (dizinde adlarına bakmak dışında).
Bu maskaralık, 1985 yılında The New Republic'in o zamanki editörü Michael Kinsley'nin, Washington bölgesindeki bir kitapçıda yüksek profilli siyasi kitapların kopyalarına bir not yapıştırıp, bu notu askıya alan herkese 5 dolar ödül teklif etmesiyle büyük ilgi gördü. Ödülü almak için kimse aramadı.
Haberler köşe yazarı, eski kitap eleştirmeni ve The Washington Post editörü Carlos Lozada, Washington kitaplarının kötü bir üne sahip olduğuna inanıyor. Doğru algılayıcı gözlerle bakıldığında bunların Amerikan siyaseti ve mücadeleye dahil olan insanlar hakkında beklenmedik içgörüler sağlayabileceğini savunuyor.
Kendisi yalnızca bu tür kitapları tamamlamakta değil, aynı zamanda anlatım ayrıntılarını, retorik tikleri, politikacıların fark etmek istemeyeceği şeyleri ve kendileri hakkında fark etmedikleri şeyleri ortaya çıkarma konusunda da uzmandır. Lozada, “Washington Kitabı: Politika ve Politikacılar Nasıl Okunmalı” adlı yeni koleksiyonunda, 2013-2023 yılları arasında yazdığı ve bazıları 2019 Pulitzer Eleştiri Ödülü'nü kazanmasına yardımcı olan makaleleri bir araya getiriyor.
Bu on yıla dair özel bir bakış açısı var: içeriden birinin siyasi dinamiklere dair hissiyatı ve bir edebiyat eleştirmeninin mesafesi. George HW Bush'tan Vladimir Putin'e ve Ron DeSantis'e kadar çeşitli konularda imza niteliğindeki gözlemleri bir tür üst düzey entelektüel “yakaladım”.
“Bu politikacılar deneyimlerini, konumlarını ve kayıtlarını ne kadar dikkatli temizlerse temizlesinler, kendilerini ne kadar dikkatli bir şekilde en iyi, en güvenli, en seçilebilir veya öngörülebilir şekilde sunarlarsa sunsunlar, sonunda neredeyse her zaman kendilerini açığa vuruyorlar” diye yazıyor. “İsteseler de istemeseler de kitaplarında bize gerçekte kim olduklarını anlatıyorlar.”
Donald Trump'ın 2004 tarihli bir kitabında saçlarının neden her zaman bu kadar bakımlı olduğuna dair açıklamasını ele alalım. Trump, günlerini aynı zamanda ofisi olan evi ile uzun bir limuzin, özel bir kulüp, jet ve helikopter arasında mekik dokuyarak geçirdiği için neredeyse hiç dışarı çıkmadığını söylüyor. Lozada alt metni anlıyor: Trump, Beyaz Saray'a taşınmadan çok önce kendi yarattığı bir balonun içinde yaşıyordu. 2020 tarihli kitabı “Ne Düşünüyorduk: Kısa Bir Entelektüel Tarih” kitabının yazarı Lozada, “Saçlarıyla ilgili bir monologda Trump, tam ve bilinçli olarak inşa edilmiş izolasyonunu ortaya koyuyor; uydurduğunuz hikayeyi çarpıtmanıza olanak tanıyan türden bir izolasyon” diye yazıyor. Trump Dönemi'nin kitabı, Trump tarafından yazılan veya Trump hakkında yazılan düzinelerce kitabın yakından okunmasıydı.
Mike Pence'in anı kitabı “Öyleyse Bana Tanrıya Yardım Et” (2022)'de anahtar söylenmemiş olanlarda yatıyor. Pence, Capitol isyancılarına duyduğu sempatiyi ifade etmek için Trump'ın 6 Ocak'taki yorumlarından kısaltılmış bir alıntı kullandı. Pence, Trump'ın seçimi iptal etme emrini reddettiği için itibar istiyor ancak dört yıl boyunca başkan yardımcısı olarak Trump'a meydan okuduğuna dair çok az kanıt sunuyor. Lozada bunu kısa ve öz bir şekilde ifade ediyor: “Eğer ilk etapta demokrasinin o noktaya gelmesine yardım ettiyseniz, demokrasiyi uçurumun eşiğinden geri getirdiğiniz için övgüyü hak etmemelisiniz.”
Kitap eleştirmenleri arasında nadir görülen bir şekilde, Lozada bazen aniden yeni bir ilgi kazanan eski kitaplara geri dönüyor. Kamala Harris'in 2019 kampanya otobiyografisini okuduğunda, başkanlığa aday olmayı bıraktıktan çok sonra, başarısızlığının iki kelimede bir nedenini görüyor: siyaset ve politikadaki “yanlış seçimler” konusunda defalarca kınaması. Lozada bu ifadeyi zor konularda taraf seçme konusundaki isteksizliğini gizlemek için kullanıyor. Bu, Biden'ın kendisini aday arkadaşı olarak seçmesine engel olmadı ancak başkan yardımcısı olarak neden uygun bir yer bulmakta zorlandığını açıklayabilir.
Lozada yaklaşımını şöyle özetliyor: “Eğer siyaset sanatı dilden anlam çıkarmak ve giderek daha az, daha az şey söyleyen kelimeler üretmekse, o zaman niyetim o anlamı bulup geri vermeye çalışmaktır.”
Lozada, daha geniş bir bağlam sağlamak için tek bir konudaki bir yığın kitabı ele alırken okuyucuya iyi hizmet eder. Bu, özellikle Trump hakkındaki üç soruşturma raporunun karşılaştırması gibi nadiren tam olarak okunan hükümet raporlarına baktığında memnuniyetle karşılanıyor: Rusya'nın 2016 seçimlerine müdahalesine ilişkin Mueller raporu; Temsilciler Meclisi İstihbarat Komitesi'nin Hunter Biden'ı soruşturması için Ukrayna'ya uyguladığı baskıya ilişkin 2019 raporu; ve 6 Ocak'ta Kongre Binası'na düzenlenen saldırıdaki rolüne ilişkin 2022 Temsilciler Meclisi Seçim Komitesi raporu.
Paylaşılan okuma, zamanla hükümet mekanizmalarını siyasi amaçlar için kullanma konusunda giderek daha usta ve bilinçli hale gelen bir başkanın zengin bir öyküsüdür. Trump'ın skandalları örtüşen hikayeler olarak değerlendiriliyor: Joe Biden'ı oğlu aracılığıyla itibarsızlaştırmayı amaçlayan 2019 Ukrayna skandalı, 6 Ocak ayaklanması kadar kesinlikle 2020 seçimlerini manipüle etme girişimiydi.
Washington Kitabı daha önce yayınlanmış makalelerin tüm koleksiyonlarını silme tehlikesiyle karşı karşıya. Bazıları ilk ortaya çıktıkları zamana göre biraz eski veya daha az ilgi çekici görünüyor. 2018'de çığır açan bir Trump karşıtı görüş yazısının yazarı olan “Anonim”i hâlâ önemseyen var mı? Gerçekten 2016'da Hillary Clinton'a saldıran nefret dolu kitap seline yeniden bakmamız gerekiyor mu?
“Washington Kitabı” beni daha fazla Washington kitabı okumaya ikna etmedi. Ancak bu beni Carlos Lozada'yı daha fazla okumaya ve insanların ona sık sık “Bu kitapları okudun, o yüzden okumak zorunda kalmayalım!” dedikleri için minnettar olmaya teşvik etti.
WASHINGTON KİTABI: Politika ve politikacılar nasıl okunmalı? | kaydeden Carlos Lozada | Simon ve Schuster | 390 s. | 28,99$
Ülkenin başkenti kasvetli bir edebiyat türüne, Washington Kitabı'na ev sahipliği yapıyor: siyasi anılar, kampanya biyografileri, siyasi incelemeler ve D.C. politikacılarının, hükümet yetkililerinin ve destekçilerinin diğer eserleri. Genellikle kendilerini yücelten, kötü yazılmış veya bunaltıcı derecede sıkıcıdırlar. Pek çok kişi bu kitapları satın alır ve onlar hakkında konuşur, ancak çok azı onları gerçekten okur (dizinde adlarına bakmak dışında).
Bu maskaralık, 1985 yılında The New Republic'in o zamanki editörü Michael Kinsley'nin, Washington bölgesindeki bir kitapçıda yüksek profilli siyasi kitapların kopyalarına bir not yapıştırıp, bu notu askıya alan herkese 5 dolar ödül teklif etmesiyle büyük ilgi gördü. Ödülü almak için kimse aramadı.
Haberler köşe yazarı, eski kitap eleştirmeni ve The Washington Post editörü Carlos Lozada, Washington kitaplarının kötü bir üne sahip olduğuna inanıyor. Doğru algılayıcı gözlerle bakıldığında bunların Amerikan siyaseti ve mücadeleye dahil olan insanlar hakkında beklenmedik içgörüler sağlayabileceğini savunuyor.
Kendisi yalnızca bu tür kitapları tamamlamakta değil, aynı zamanda anlatım ayrıntılarını, retorik tikleri, politikacıların fark etmek istemeyeceği şeyleri ve kendileri hakkında fark etmedikleri şeyleri ortaya çıkarma konusunda da uzmandır. Lozada, “Washington Kitabı: Politika ve Politikacılar Nasıl Okunmalı” adlı yeni koleksiyonunda, 2013-2023 yılları arasında yazdığı ve bazıları 2019 Pulitzer Eleştiri Ödülü'nü kazanmasına yardımcı olan makaleleri bir araya getiriyor.
Bu on yıla dair özel bir bakış açısı var: içeriden birinin siyasi dinamiklere dair hissiyatı ve bir edebiyat eleştirmeninin mesafesi. George HW Bush'tan Vladimir Putin'e ve Ron DeSantis'e kadar çeşitli konularda imza niteliğindeki gözlemleri bir tür üst düzey entelektüel “yakaladım”.
“Bu politikacılar deneyimlerini, konumlarını ve kayıtlarını ne kadar dikkatli temizlerse temizlesinler, kendilerini ne kadar dikkatli bir şekilde en iyi, en güvenli, en seçilebilir veya öngörülebilir şekilde sunarlarsa sunsunlar, sonunda neredeyse her zaman kendilerini açığa vuruyorlar” diye yazıyor. “İsteseler de istemeseler de kitaplarında bize gerçekte kim olduklarını anlatıyorlar.”
Donald Trump'ın 2004 tarihli bir kitabında saçlarının neden her zaman bu kadar bakımlı olduğuna dair açıklamasını ele alalım. Trump, günlerini aynı zamanda ofisi olan evi ile uzun bir limuzin, özel bir kulüp, jet ve helikopter arasında mekik dokuyarak geçirdiği için neredeyse hiç dışarı çıkmadığını söylüyor. Lozada alt metni anlıyor: Trump, Beyaz Saray'a taşınmadan çok önce kendi yarattığı bir balonun içinde yaşıyordu. 2020 tarihli kitabı “Ne Düşünüyorduk: Kısa Bir Entelektüel Tarih” kitabının yazarı Lozada, “Saçlarıyla ilgili bir monologda Trump, tam ve bilinçli olarak inşa edilmiş izolasyonunu ortaya koyuyor; uydurduğunuz hikayeyi çarpıtmanıza olanak tanıyan türden bir izolasyon” diye yazıyor. Trump Dönemi'nin kitabı, Trump tarafından yazılan veya Trump hakkında yazılan düzinelerce kitabın yakından okunmasıydı.
Mike Pence'in anı kitabı “Öyleyse Bana Tanrıya Yardım Et” (2022)'de anahtar söylenmemiş olanlarda yatıyor. Pence, Capitol isyancılarına duyduğu sempatiyi ifade etmek için Trump'ın 6 Ocak'taki yorumlarından kısaltılmış bir alıntı kullandı. Pence, Trump'ın seçimi iptal etme emrini reddettiği için itibar istiyor ancak dört yıl boyunca başkan yardımcısı olarak Trump'a meydan okuduğuna dair çok az kanıt sunuyor. Lozada bunu kısa ve öz bir şekilde ifade ediyor: “Eğer ilk etapta demokrasinin o noktaya gelmesine yardım ettiyseniz, demokrasiyi uçurumun eşiğinden geri getirdiğiniz için övgüyü hak etmemelisiniz.”
Kitap eleştirmenleri arasında nadir görülen bir şekilde, Lozada bazen aniden yeni bir ilgi kazanan eski kitaplara geri dönüyor. Kamala Harris'in 2019 kampanya otobiyografisini okuduğunda, başkanlığa aday olmayı bıraktıktan çok sonra, başarısızlığının iki kelimede bir nedenini görüyor: siyaset ve politikadaki “yanlış seçimler” konusunda defalarca kınaması. Lozada bu ifadeyi zor konularda taraf seçme konusundaki isteksizliğini gizlemek için kullanıyor. Bu, Biden'ın kendisini aday arkadaşı olarak seçmesine engel olmadı ancak başkan yardımcısı olarak neden uygun bir yer bulmakta zorlandığını açıklayabilir.
Lozada yaklaşımını şöyle özetliyor: “Eğer siyaset sanatı dilden anlam çıkarmak ve giderek daha az, daha az şey söyleyen kelimeler üretmekse, o zaman niyetim o anlamı bulup geri vermeye çalışmaktır.”
Lozada, daha geniş bir bağlam sağlamak için tek bir konudaki bir yığın kitabı ele alırken okuyucuya iyi hizmet eder. Bu, özellikle Trump hakkındaki üç soruşturma raporunun karşılaştırması gibi nadiren tam olarak okunan hükümet raporlarına baktığında memnuniyetle karşılanıyor: Rusya'nın 2016 seçimlerine müdahalesine ilişkin Mueller raporu; Temsilciler Meclisi İstihbarat Komitesi'nin Hunter Biden'ı soruşturması için Ukrayna'ya uyguladığı baskıya ilişkin 2019 raporu; ve 6 Ocak'ta Kongre Binası'na düzenlenen saldırıdaki rolüne ilişkin 2022 Temsilciler Meclisi Seçim Komitesi raporu.
Paylaşılan okuma, zamanla hükümet mekanizmalarını siyasi amaçlar için kullanma konusunda giderek daha usta ve bilinçli hale gelen bir başkanın zengin bir öyküsüdür. Trump'ın skandalları örtüşen hikayeler olarak değerlendiriliyor: Joe Biden'ı oğlu aracılığıyla itibarsızlaştırmayı amaçlayan 2019 Ukrayna skandalı, 6 Ocak ayaklanması kadar kesinlikle 2020 seçimlerini manipüle etme girişimiydi.
Washington Kitabı daha önce yayınlanmış makalelerin tüm koleksiyonlarını silme tehlikesiyle karşı karşıya. Bazıları ilk ortaya çıktıkları zamana göre biraz eski veya daha az ilgi çekici görünüyor. 2018'de çığır açan bir Trump karşıtı görüş yazısının yazarı olan “Anonim”i hâlâ önemseyen var mı? Gerçekten 2016'da Hillary Clinton'a saldıran nefret dolu kitap seline yeniden bakmamız gerekiyor mu?
“Washington Kitabı” beni daha fazla Washington kitabı okumaya ikna etmedi. Ancak bu beni Carlos Lozada'yı daha fazla okumaya ve insanların ona sık sık “Bu kitapları okudun, o yüzden okumak zorunda kalmayalım!” dedikleri için minnettar olmaya teşvik etti.
WASHINGTON KİTABI: Politika ve politikacılar nasıl okunmalı? | kaydeden Carlos Lozada | Simon ve Schuster | 390 s. | 28,99$