dunyadan
Aktif Üye
DEĞİŞTİRMEKÉdouard Louis tarafından. John Lambert'in çevirisi.
Édouard Louis (kızlık soyadı Eddy Bellegueule), 2014 yılında 21 yaşındayken Fransız edebiyat sahnesine, kendi kendini inkar ettiğini güvenle ilan eden otobiyografik bir roman olan Eddy'nin Sonu ile çıktı. Kendini yakma, Fransızca orijinalinde daha da doğrudandır – “En Finir Avec Eddy Bellegueule”, diğerlerinin yorumladığı şekliyle “Finish Eddy” gibi bir şey.
Kuzey Fransa'nın kırsal bir köyünde büyüyen Eddy, sadece acıklı bir şekilde fakir değil, aynı zamanda acıklı bir şekilde neşeli ve acıklı bir şekilde zeki bir şekilde büyüdü. Louis, çocukluğundaki zihinsel ve fiziksel saldırıları ve bunların üstesinden gelişini doğrudan, duygusallıktan uzak bir dille anlattı: Adını (daha çok Bobo'ya özgü Édouard Louis olarak) değiştirdi, görünüşünü, nerede olduğunu, çevresini ve en sonunda… . Onun sınıfı. “Eddy'nin Sonu” şaşırtıcı derecede acımasız bir feragattir. Uluslararası çok satan kitap haline geldi.
O zamandan bu yana geçen on yıl içinde hızlı bir şekilde yayınlamaya devam etti. Ama Eddy'nin işi henüz bitmedi. Hikayesi, Louis'in yapıtlarının merkezi bir parçası olmaya devam ediyor ve Louis'in Paris'teki tecavüzünü konu alan “Şiddetin Tarihi”nde (2018) ve hatta onun acımasız, alkolik babasını anlatan “Babamı Kim Öldürdü”de (2019) inceleniyor. Annesini konu alan “Bir Kadının Savaşları ve Dönüşümleri” (2022). Bu kitaplar, bir belgesel ve bir dizi tiyatro prodüksiyonuyla (biri Louis'in bizzat oynadığı) birlikte, yarı ıslah edilmiş, yarı kurtarılmış Eddy/Édouard figürünün etrafında dönen genişletilmiş bir Louis evreni oluşturuyor. Şimdi 2021'de Fransa'da yayınlanan ve burada yeniden çevrilen son kitap “Değişim”, Eddy'yi yeniden ele alıyor. (Fransızcadaki başlık daha da keskindir: “Değiştirici: Yöntem” veya kabaca “Nasıl Değiştirilir”.)
Geçmişin kaçınılmazlığı, klasik bir yazarın saplantısıdır ve bir karakter olarak kendisine amansız bir şekilde odaklanan Louis, diğer pek çok otokurgu yazarından farklı değildir; bu türün duayeni, Nobel Ödülü sahibi Annie Ernaux, son teknoloji ürünü bir yazardır. kayıt hayranı. Ancak bırakın tüm Louis kanonunu, “The End of Eddy” okurları için “Değişim” tanıdık bir çıkmaza saplanmış gibi geliyor. “Değişim”in başında Louis kendi kendine “Her şeyin nasıl başladığını sana tekrar anlatmama gerek var mı?” diye soruyor. Cevap yine evet.
Édouard Louis (kızlık soyadı Eddy Bellegueule), 2014 yılında 21 yaşındayken Fransız edebiyat sahnesine, kendi kendini inkar ettiğini güvenle ilan eden otobiyografik bir roman olan Eddy'nin Sonu ile çıktı. Kendini yakma, Fransızca orijinalinde daha da doğrudandır – “En Finir Avec Eddy Bellegueule”, diğerlerinin yorumladığı şekliyle “Finish Eddy” gibi bir şey.
Kuzey Fransa'nın kırsal bir köyünde büyüyen Eddy, sadece acıklı bir şekilde fakir değil, aynı zamanda acıklı bir şekilde neşeli ve acıklı bir şekilde zeki bir şekilde büyüdü. Louis, çocukluğundaki zihinsel ve fiziksel saldırıları ve bunların üstesinden gelişini doğrudan, duygusallıktan uzak bir dille anlattı: Adını (daha çok Bobo'ya özgü Édouard Louis olarak) değiştirdi, görünüşünü, nerede olduğunu, çevresini ve en sonunda… . Onun sınıfı. “Eddy'nin Sonu” şaşırtıcı derecede acımasız bir feragattir. Uluslararası çok satan kitap haline geldi.
O zamandan bu yana geçen on yıl içinde hızlı bir şekilde yayınlamaya devam etti. Ama Eddy'nin işi henüz bitmedi. Hikayesi, Louis'in yapıtlarının merkezi bir parçası olmaya devam ediyor ve Louis'in Paris'teki tecavüzünü konu alan “Şiddetin Tarihi”nde (2018) ve hatta onun acımasız, alkolik babasını anlatan “Babamı Kim Öldürdü”de (2019) inceleniyor. Annesini konu alan “Bir Kadının Savaşları ve Dönüşümleri” (2022). Bu kitaplar, bir belgesel ve bir dizi tiyatro prodüksiyonuyla (biri Louis'in bizzat oynadığı) birlikte, yarı ıslah edilmiş, yarı kurtarılmış Eddy/Édouard figürünün etrafında dönen genişletilmiş bir Louis evreni oluşturuyor. Şimdi 2021'de Fransa'da yayınlanan ve burada yeniden çevrilen son kitap “Değişim”, Eddy'yi yeniden ele alıyor. (Fransızcadaki başlık daha da keskindir: “Değiştirici: Yöntem” veya kabaca “Nasıl Değiştirilir”.)
Geçmişin kaçınılmazlığı, klasik bir yazarın saplantısıdır ve bir karakter olarak kendisine amansız bir şekilde odaklanan Louis, diğer pek çok otokurgu yazarından farklı değildir; bu türün duayeni, Nobel Ödülü sahibi Annie Ernaux, son teknoloji ürünü bir yazardır. kayıt hayranı. Ancak bırakın tüm Louis kanonunu, “The End of Eddy” okurları için “Değişim” tanıdık bir çıkmaza saplanmış gibi geliyor. “Değişim”in başında Louis kendi kendine “Her şeyin nasıl başladığını sana tekrar anlatmama gerek var mı?” diye soruyor. Cevap yine evet.