dunyadan
Aktif Üye
PREQUEL: Amerika’nın Faşizme Karşı Mücadelesikaydeden Rachel Maddow
DEMOKRASİNİN UYANIŞI: Amerika Devleti Üzerine Notlarkaydeden Heather Cox Richardson
Alexis de Tocqueville, 1840’ta Amerika’da Demokrasi’nin ikinci cildinde şöyle yazmıştı: “Çağdaşlarımız iki çelişkili tutku tarafından sürekli heyecanlanıyor; yönetilmek istiyorlar ve özgür kalmak istiyorlar.” Sonuç, tipik bir Amerikan uzlaşması, devlet gücü ile halk egemenliği arasında kalıcı bir gerilim oldu.
Tocqueville Amerikalıların bu ikisini dengede tutabileceğine inanıyordu. Aynı zamanda “demokratik despotizme” kaymaya karşı da uyarıda bulundu. Halkın bir gün iktidardan feragat etme ve hükümeti “sorumsuz bir kişinin veya bir grup kişinin ellerine” bırakma yönünde oy kullanabileceğini yazdı. Amerikan demokrasisinin yükselişine tanık olan Tocqueville, aynı zamanda onun düşüşünü de öngörmüş görünüyor.
Amerika’daki otoriterlik şu ana kadar belirleyici kronikleştiricisi olan Tocqueville’den yoksundu, ancak son zamanlarda çıkan bazı kitaplar üstü kapalı bir şekilde “demokratik geri dönüş” olarak adlandırılan şeye ışık tutuyor. Tarihçi Anne Applebaum gibi bazı yazarlar, faşizmin Avrupa’da yeniden dirilişiyle ilgili benzetmeler ve etkiler arıyorlar. Siyaset bilimcileri Steven Levitsky ve Daniel Ziblatt’ın da aralarında bulunduğu diğerleri, Anayasayı ve Yüksek Mahkeme’deki çoğunluk karşıtlarını temsili olmayan hükümetin temel faktörleri olarak görüyor. Şimdi iki yeni kitap – biri uzun süredir TV haber spikeri olan Rachel Maddow’un, diğeri ise Boston College tarihçisi ve popüler bir Substack haber bülteninin yazarı Heather Cox Richardson’ın – mevcut tehlike durumumuza giden farklı yolları izliyor.
Richardson, Amerikan tarihinin coğrafyasında gezinirken Maddow, yerli faşistlerin bir Amerikan imparatorluğu kurmaya çalıştığı II. Dünya Savaşı’nın arifesine odaklanıyor. Her ikisi de otoriterliğin Amerikan genomuna gömülü olduğunu gösteriyor; doğru koşullar altında bazen kendini şiddetle ifade eden eski bir mutasyon.
DEMOKRASİNİN UYANIŞI: Amerika Devleti Üzerine Notlarkaydeden Heather Cox Richardson
Alexis de Tocqueville, 1840’ta Amerika’da Demokrasi’nin ikinci cildinde şöyle yazmıştı: “Çağdaşlarımız iki çelişkili tutku tarafından sürekli heyecanlanıyor; yönetilmek istiyorlar ve özgür kalmak istiyorlar.” Sonuç, tipik bir Amerikan uzlaşması, devlet gücü ile halk egemenliği arasında kalıcı bir gerilim oldu.
Tocqueville Amerikalıların bu ikisini dengede tutabileceğine inanıyordu. Aynı zamanda “demokratik despotizme” kaymaya karşı da uyarıda bulundu. Halkın bir gün iktidardan feragat etme ve hükümeti “sorumsuz bir kişinin veya bir grup kişinin ellerine” bırakma yönünde oy kullanabileceğini yazdı. Amerikan demokrasisinin yükselişine tanık olan Tocqueville, aynı zamanda onun düşüşünü de öngörmüş görünüyor.
Amerika’daki otoriterlik şu ana kadar belirleyici kronikleştiricisi olan Tocqueville’den yoksundu, ancak son zamanlarda çıkan bazı kitaplar üstü kapalı bir şekilde “demokratik geri dönüş” olarak adlandırılan şeye ışık tutuyor. Tarihçi Anne Applebaum gibi bazı yazarlar, faşizmin Avrupa’da yeniden dirilişiyle ilgili benzetmeler ve etkiler arıyorlar. Siyaset bilimcileri Steven Levitsky ve Daniel Ziblatt’ın da aralarında bulunduğu diğerleri, Anayasayı ve Yüksek Mahkeme’deki çoğunluk karşıtlarını temsili olmayan hükümetin temel faktörleri olarak görüyor. Şimdi iki yeni kitap – biri uzun süredir TV haber spikeri olan Rachel Maddow’un, diğeri ise Boston College tarihçisi ve popüler bir Substack haber bülteninin yazarı Heather Cox Richardson’ın – mevcut tehlike durumumuza giden farklı yolları izliyor.
Richardson, Amerikan tarihinin coğrafyasında gezinirken Maddow, yerli faşistlerin bir Amerikan imparatorluğu kurmaya çalıştığı II. Dünya Savaşı’nın arifesine odaklanıyor. Her ikisi de otoriterliğin Amerikan genomuna gömülü olduğunu gösteriyor; doğru koşullar altında bazen kendini şiddetle ifade eden eski bir mutasyon.