dunyadan
Aktif Üye
Darnton, “Şarkılar Hükümeti Yıkıyor” başlıklı bölümde, Parislilerin gün boyunca zihinlerinde yer etmiş olan, ister tavernalarda söylenen, ister posterlere karalanan, ister ayaklanmalar sırasında söylenen kafiyeli saçmalıkların bolluğuna özellikle dikkat ediyor. Bu şarkılardan bazıları doğrudan tacı tehdit ediyordu. Etkileyici bir kafiye, Ludwig
Halkın öfkesinin diğer kaynakları arasında kışkırtıcı kukla yakmalar vardı; kurgu gibi okunan hukuki özetler; iftira porno gibi okuyan elit şahsiyetlere karşı; ve Bastille’deki hapis cezasına dair ilk elden üzücü açıklamalar. Okuma-yazma bilenler, okuma-yazma bilmeyenlere kitap okudu. Darnton, halka açık gösteriler, polemik anılar ve siyasi broşürlerden oluşan bu parça parça görsellerin ve “sıradan Parislilerin anlayabileceği bir dil” kullanıldığını yazıyor. Söylentileri körüklemede ve “Paris nüfusunun tüm kesimlerine dalgalar göndermede” bu kadar etkili kılan, bu retoriğin erişilebilirliğiydi.
Darnton, bu dalgaların izlenmesinin zor olduğunu ve ölçülmesinin daha da zor olduğunu kabul ediyor. (En ilgi çekici olanı, kitabının etkili belgelerin tirajı ve satış oranları hakkında somut bilgiler sağlamasıdır.) Bununla birlikte, bu tür çalışmaların kümülatif etkisinin, kamuoyunun Fransız siyasi yaşamında müthiş bir yeni güç olarak yerleşmesine yardımcı olduğunu iddia ediyor. Tekrar tekrar onun kahramanları işler Küçük, halinden memnun ve çoğunlukla soylu yönetici elitin üyelerine hizmet etmek yerine, kamuoyuna kur yaparak yolunuzu bulun.
Bu taktikler, bir asırdan fazla bir süredir Eski Rejimin güç simsarlarını karakterize eden kibir, yozlaşmış kayırmacılık ve sorumluluktan tamamen yoksunlukla tam bir tezat oluşturuyordu. İsviçre doğumlu bir vatandaş olan Necker, Darnton’un belirttiği gibi kendisini “kamuoyuna karşı sorumlu ve halkın refahına bağlı, dürüst bir yabancı” olarak tasvir ederek kitlesel hayranlık kazandı. 14 Nisan 1789’da Bastille Parisliler tarafından basıldığında, bazıları günler önce kral tarafından görevden alındığı haberine kızmıştı. “Devrimci Öfke”yi dolduran medya olayları ve kişilikler, Parislileri “siyasi sistemin meşruluğu hakkında ortadan kaybolmayacak sorular sormaya” şartlandırdı.
Bu açıklamayı 2023’te okumak, Darnton’un bunun günümüz dünyasındaki siyasi gelişmelerle olan ilişkisi hakkında ne düşündüğünü merak ediyor. Çağımıza, ya bir nesil önce var olmayan ya da o zamandan beri edindiği kışkırtıcı güce henüz sahip olmayan platformlarda ve biçimlerde yayılan, kitlesel popüler siyasi hoşnutsuzluk patlamalarının hakim olduğu açıktır. Ancak çağdaş bilgi savaşlarımız, Darnton’a göre Fransa’nın devrimci mücadelesini karakterize eden iyimser idealizmi, sıcak şefkati ve tiranlığa karşı ilkeli hoşgörüsüzlüğü üretmede açıkça başarısız oldu.
Halkın öfkesinin diğer kaynakları arasında kışkırtıcı kukla yakmalar vardı; kurgu gibi okunan hukuki özetler; iftira porno gibi okuyan elit şahsiyetlere karşı; ve Bastille’deki hapis cezasına dair ilk elden üzücü açıklamalar. Okuma-yazma bilenler, okuma-yazma bilmeyenlere kitap okudu. Darnton, halka açık gösteriler, polemik anılar ve siyasi broşürlerden oluşan bu parça parça görsellerin ve “sıradan Parislilerin anlayabileceği bir dil” kullanıldığını yazıyor. Söylentileri körüklemede ve “Paris nüfusunun tüm kesimlerine dalgalar göndermede” bu kadar etkili kılan, bu retoriğin erişilebilirliğiydi.
Darnton, bu dalgaların izlenmesinin zor olduğunu ve ölçülmesinin daha da zor olduğunu kabul ediyor. (En ilgi çekici olanı, kitabının etkili belgelerin tirajı ve satış oranları hakkında somut bilgiler sağlamasıdır.) Bununla birlikte, bu tür çalışmaların kümülatif etkisinin, kamuoyunun Fransız siyasi yaşamında müthiş bir yeni güç olarak yerleşmesine yardımcı olduğunu iddia ediyor. Tekrar tekrar onun kahramanları işler Küçük, halinden memnun ve çoğunlukla soylu yönetici elitin üyelerine hizmet etmek yerine, kamuoyuna kur yaparak yolunuzu bulun.
Bu taktikler, bir asırdan fazla bir süredir Eski Rejimin güç simsarlarını karakterize eden kibir, yozlaşmış kayırmacılık ve sorumluluktan tamamen yoksunlukla tam bir tezat oluşturuyordu. İsviçre doğumlu bir vatandaş olan Necker, Darnton’un belirttiği gibi kendisini “kamuoyuna karşı sorumlu ve halkın refahına bağlı, dürüst bir yabancı” olarak tasvir ederek kitlesel hayranlık kazandı. 14 Nisan 1789’da Bastille Parisliler tarafından basıldığında, bazıları günler önce kral tarafından görevden alındığı haberine kızmıştı. “Devrimci Öfke”yi dolduran medya olayları ve kişilikler, Parislileri “siyasi sistemin meşruluğu hakkında ortadan kaybolmayacak sorular sormaya” şartlandırdı.
Bu açıklamayı 2023’te okumak, Darnton’un bunun günümüz dünyasındaki siyasi gelişmelerle olan ilişkisi hakkında ne düşündüğünü merak ediyor. Çağımıza, ya bir nesil önce var olmayan ya da o zamandan beri edindiği kışkırtıcı güce henüz sahip olmayan platformlarda ve biçimlerde yayılan, kitlesel popüler siyasi hoşnutsuzluk patlamalarının hakim olduğu açıktır. Ancak çağdaş bilgi savaşlarımız, Darnton’a göre Fransa’nın devrimci mücadelesini karakterize eden iyimser idealizmi, sıcak şefkati ve tiranlığa karşı ilkeli hoşgörüsüzlüğü üretmede açıkça başarısız oldu.