amerikali
Üye
PARÇALARtarafından Bret Easton Ellis
Los Angeles, 1981 – varlıklı Westside Canyons. Kim Carnes’ın Bette Davis Eyes’ı radyoda, The Shining kısa süre önce vizyona girdi ve yolcu gölgeleri tüm genç yüzleri süslüyor. Bret Easton Ellis’in genişleyen yeni romanı The Shards’ın 17 yaşındaki kahramanı Bret, son yılının başlarında ailesinin Mulholland Drive’daki evinde aylarca yalnız kaldı. Bret gelecek vadeden bir yazardır. O eşcinsel ve kapalı.
Seçkin Buckley okulunda Bret, popüler bir kalabalıkla koşuyor: futbol yıldızı Thom ve Susan ve isteksiz arkadaşı, eve dönüş kraliçesi; ve zengin bir film yapımcısının kızı olan Bret’in arkadaşı Debbie. Bu yüzeysel dünyada, Bret kendisini “somut katılımcı” dediği şey olarak sunar, yani heteroseksüel, sahte, paranoyak değil. Ama özel hayatında, sınıfında iki erkek çocukla yatıyor ve Trawler lakaplı LA seri katiline giderek daha fazla takıntılı hale geliyor – bu, şehrin dört bir yanındaki genç kadınların korkunç kaçırılma ve cinayetlerini yansıtan bir balıkçılık referansı.
Buckley’de inanılmaz derecede yakışıklı (ve potansiyel olarak kötü) yeni öğrenci olan ve Bret’in sosyal çevresini bozmakla tehdit eden Robert Mallory’ye girin. Bret’in Mallory’ye olan güvensizliği arttıkça – genç yazarın hayal gücü ve izolasyonunun yanı sıra (trol teknesiyle akraba olsun ya da olmasın) bir sınıf arkadaşının öldürülmesiyle körüklenir – “somut katılımcı” oynama yeteneği çöker.
Ellis gerçek bir edebiyat ustasıdır ve romanın tasviri zengin ve güzeldir. Daha önceki kurgularının (“Less Than Zero”, “American Psycho”, “Lunar Park”) hayranları onun imzasını taşıyan birçok vuruştan keyif alacaklar: cinayet, müzik, kokain, valium, müstehcen zenginlik, parçalanan bir anlatıcı, marka isimleri, palmiye ağaçları , kan, Avcılar, köpekler, tarikatlar, hoşnutsuz gençler, ihmalkar ebeveynler.
Ancak Ellis’in son kitabında, okuyucuyu önceki karakterlerinde (çoğu duygusal kırılganlık belirtisi göstermeyen) olduğundan daha derin bir şekilde kahramanın duygusal dünyasına davet eden heyecan verici yeni bir güvenlik açığı var. 1985’teki ilk çıkışı olan Les Than Zero, benzer bir Los Angeles ortamında geçiyor, kararsız ve 2005 yapımı “Lunar Park”, kendi kendine kurgu flörtü “The Shards”ta çekingen. en azından duygusal olarak ciddi hissediyor. Bu aynı zamanda Ellis’in en seksi kitabı ve yazar için aşk, erotizm ve duyarlılık boyutlarında yeni bir özgürlük hissi veriyor.
Roman yaklaşık 600 sayfa uzunluğunda ve anlatı kendini, kendisine ait olmayan bir hayatın tuzağına düşmüş hisseden 17 yaşındaki bir çocuk için yalnızca gerilim oluşturmakla kalmayıp aynı zamanda zamanın yavaşlığına dair içgüdüsel bir his yaratacak şekilde tekrar ediyor. . Yine de uzunluk ve tekrar o kadar yorucu olabilir ki okuyucu, kitabın daha kısa olup yine de aynı saykodelik, kolaj benzeri etkiyi elde edip edemeyeceğini merak eder. Gerektirdiği tüm anlatı yatırımına rağmen, romanın doruk noktası ve sonu, nihayetinde başarısız oluyor.
Başlığa gelince, anlamı hakkında kendi sonuçlarımızı çıkarmalıyız. Bret’in parçalarının bir araya getirildiği genellikle rastlantısal ipuçları olan adli delil parçaları var. Hafızanın kırıkları var, genç bir adamın masumiyetinin sonu. Bret, “Büyümeden hemen önceki ilk anlarımdan biri olduğunu hatırlıyorum,” diyor Bret, “hafızanın ne kadar güçlü olduğunu fark ettiğimde – ya da en azından ilk kez en çok canımı yakıyordu.” psişe: çoklu benlikleri bir araya getirme girişimleri. Nihayetinde, kendini çarpıtma, başkalarını algılama ve hafıza arasındaki sınırlar geçirgendir; ve kapalı olan, parçalı da olsa her zaman ışığa yansıtılır.
Melissa Broder yakında çıkacak olan Death Valley dahil olmak üzere üç romanın, So Sad Today deneme koleksiyonunun ve Superdoom da dahil olmak üzere dört ciltlik şiirin yazarıdır.
PARÇALAR | Bret Easton Ellis tarafından | 594 sayfa | Alfred Bir Düğme | 30 dolar
Los Angeles, 1981 – varlıklı Westside Canyons. Kim Carnes’ın Bette Davis Eyes’ı radyoda, The Shining kısa süre önce vizyona girdi ve yolcu gölgeleri tüm genç yüzleri süslüyor. Bret Easton Ellis’in genişleyen yeni romanı The Shards’ın 17 yaşındaki kahramanı Bret, son yılının başlarında ailesinin Mulholland Drive’daki evinde aylarca yalnız kaldı. Bret gelecek vadeden bir yazardır. O eşcinsel ve kapalı.
Seçkin Buckley okulunda Bret, popüler bir kalabalıkla koşuyor: futbol yıldızı Thom ve Susan ve isteksiz arkadaşı, eve dönüş kraliçesi; ve zengin bir film yapımcısının kızı olan Bret’in arkadaşı Debbie. Bu yüzeysel dünyada, Bret kendisini “somut katılımcı” dediği şey olarak sunar, yani heteroseksüel, sahte, paranoyak değil. Ama özel hayatında, sınıfında iki erkek çocukla yatıyor ve Trawler lakaplı LA seri katiline giderek daha fazla takıntılı hale geliyor – bu, şehrin dört bir yanındaki genç kadınların korkunç kaçırılma ve cinayetlerini yansıtan bir balıkçılık referansı.
Buckley’de inanılmaz derecede yakışıklı (ve potansiyel olarak kötü) yeni öğrenci olan ve Bret’in sosyal çevresini bozmakla tehdit eden Robert Mallory’ye girin. Bret’in Mallory’ye olan güvensizliği arttıkça – genç yazarın hayal gücü ve izolasyonunun yanı sıra (trol teknesiyle akraba olsun ya da olmasın) bir sınıf arkadaşının öldürülmesiyle körüklenir – “somut katılımcı” oynama yeteneği çöker.
Ellis gerçek bir edebiyat ustasıdır ve romanın tasviri zengin ve güzeldir. Daha önceki kurgularının (“Less Than Zero”, “American Psycho”, “Lunar Park”) hayranları onun imzasını taşıyan birçok vuruştan keyif alacaklar: cinayet, müzik, kokain, valium, müstehcen zenginlik, parçalanan bir anlatıcı, marka isimleri, palmiye ağaçları , kan, Avcılar, köpekler, tarikatlar, hoşnutsuz gençler, ihmalkar ebeveynler.
Ancak Ellis’in son kitabında, okuyucuyu önceki karakterlerinde (çoğu duygusal kırılganlık belirtisi göstermeyen) olduğundan daha derin bir şekilde kahramanın duygusal dünyasına davet eden heyecan verici yeni bir güvenlik açığı var. 1985’teki ilk çıkışı olan Les Than Zero, benzer bir Los Angeles ortamında geçiyor, kararsız ve 2005 yapımı “Lunar Park”, kendi kendine kurgu flörtü “The Shards”ta çekingen. en azından duygusal olarak ciddi hissediyor. Bu aynı zamanda Ellis’in en seksi kitabı ve yazar için aşk, erotizm ve duyarlılık boyutlarında yeni bir özgürlük hissi veriyor.
Roman yaklaşık 600 sayfa uzunluğunda ve anlatı kendini, kendisine ait olmayan bir hayatın tuzağına düşmüş hisseden 17 yaşındaki bir çocuk için yalnızca gerilim oluşturmakla kalmayıp aynı zamanda zamanın yavaşlığına dair içgüdüsel bir his yaratacak şekilde tekrar ediyor. . Yine de uzunluk ve tekrar o kadar yorucu olabilir ki okuyucu, kitabın daha kısa olup yine de aynı saykodelik, kolaj benzeri etkiyi elde edip edemeyeceğini merak eder. Gerektirdiği tüm anlatı yatırımına rağmen, romanın doruk noktası ve sonu, nihayetinde başarısız oluyor.
Başlığa gelince, anlamı hakkında kendi sonuçlarımızı çıkarmalıyız. Bret’in parçalarının bir araya getirildiği genellikle rastlantısal ipuçları olan adli delil parçaları var. Hafızanın kırıkları var, genç bir adamın masumiyetinin sonu. Bret, “Büyümeden hemen önceki ilk anlarımdan biri olduğunu hatırlıyorum,” diyor Bret, “hafızanın ne kadar güçlü olduğunu fark ettiğimde – ya da en azından ilk kez en çok canımı yakıyordu.” psişe: çoklu benlikleri bir araya getirme girişimleri. Nihayetinde, kendini çarpıtma, başkalarını algılama ve hafıza arasındaki sınırlar geçirgendir; ve kapalı olan, parçalı da olsa her zaman ışığa yansıtılır.
Melissa Broder yakında çıkacak olan Death Valley dahil olmak üzere üç romanın, So Sad Today deneme koleksiyonunun ve Superdoom da dahil olmak üzere dört ciltlik şiirin yazarıdır.
PARÇALAR | Bret Easton Ellis tarafından | 594 sayfa | Alfred Bir Düğme | 30 dolar