amerikali
Üye
Sevgili okuyucular,
Gene Wilder'ın Willy Wonka rolünden alıntı yapmak gerekirse:
Nefesini tut/Bir dilek tut/Üçe kadar say/Benimle gel ve orada olacaksın/Saf fantezi dünyasında.
Bugün gerçeküstü bir çikolata üreticisini ziyaret etmek yerine, çok daha gerçek ve tuzlu bir yere, yani İtalya'ya gidebilmeyi dilerdik! Geçen ay bu gazete adına güzel Parma'ya seyahat etme şansına sahip oldum. Bu yazı henüz baskıya hazır değil ancak yayınlanır yayınlanmaz sizi bilgilendireceğim. O zamana kadar metnin gücü sayesinde koltuklarımızda birlikte yolculuk edebiliriz.
Okuduğum tek şey İçinde Parma, bir İtalyan güvercini tarafından havadan vurulduktan sonra kornet siparişi vermek ve peçete istemek için vazgeçilmez olduğunu kanıtlayan bir konuşma kılavuzuydu. Ama asıl altın yolculuktan önce heyecanla okuduklarımdı.
Elveda oyalanma,
Molly
Dino, zengin annesinden aldığı sürekli parayla hayatı boyunca aylaklık eden İtalyan bir tembeldir. Bazen resim yapıyor. Çoğu zaman can sıkıntısı hisseder ve bunu “kendimle dışsal şeyler arasında hiçbir ilişki olmadığına dair karanlık farkındalık” olarak tanımlar – yani kendi deyimiyle bir ruh hali veya duygulanımdan ziyade geçici bir duyusal rahatsızlıktır. İlginç!
Dino, Cecilia adındaki esrarengiz bir gençle ilişkiye başlayınca can sıkıntısı ortadan kalkar. Onun erotik büyüleri, ressamın, diyelim ki gerçeklikle sık ve yoğun bir “temas” kurmasını sağlıyor. Cecilia'nın gözleri yeni bir adama çarpana ve Dino kıskançlıktan çılgına dönene kadar her şey yolundadır. Delice casusluk ve sorgulama nöbetlerinin ortasında, can sıkıntısının yeni bir aşamasını keşfeder: çaresiz tekrarlama ve takıntı aşaması.
Moravia'nın buradaki düzyazısı resmi, hatta güçlendirilmiştir. Matematik dersinde yanınızda oturan, sınav kağıdını aldatan gözlerden korumak için dirseğini büken çocuğu hatırlıyor musunuz? Moravia böyle yazıyor – ancak okuyucu, siz, onun omzuna oturmak ve tüm cevapları kopyalamak için her şeyi bilen ayrıcalıklara sahipsiniz!
İsterseniz okuyun: Philip Roth'un “Ölen Hayvan” adlı romanı veya Roth'un adını aldığı Yeats şiiri, ressam Lucian Freud'un kıyafetleri ütülemesi
Şuradan temin edilebilir: İyi bir kitapçı veya kütüphane ya da New York Review Books'tan
“Son Akşam Yemeği: İtalya'da Bir Yaz” kaydeden Rachel Cusk
Kurgusal olmayan, 2009
Bir seyahat yazarından beklediğiniz şey, olayları iyi bir şekilde gözlemleyebilmesidir. Ailesiyle birlikte İtalya'da geçirdiği bu yazın öyküsünde Cusk, trendeki bir rahibenin “küçük hilal gülümsemesini” ve Napoli'deki kadınların “ince, öldürücü ayakkabılarını” fark ediyor. Büyük sanat eserlerinin, etrafı aval aval bakan turistlerle çevrili olduğunda, bir “kurban” duygusu uyandırabildiğini belirtiyor. Pizzanın onu etkileyen yanı, pizzanın “gülen bir yüz gibi olması: her şeyi yüzeyinde göstererek karmaşıklık korkusunu ortadan kaldırıyor.” (Pizza hakkında ne garip bir şey! Bir okuyucu düşünüyor. Ve yine de bu doğru değil sanırım…)
Kişisel olarak Son Akşam Yemeği, artık yazarın tüm kitaplarını okuduğum için Cusk Dağı'na tırmanışımın son adımını oluşturdu. Sonuçlar şu üçünü içeriyordu:
1) Cusk kelimeyi seviyor fakir (zayıf veya yetersiz anlamına gelir), birçok kitapta yer almaktadır.
2) Cusk'ı merak ediyorsanız Outline roman üçlemesi başlamak için en iyi yer.
3) Fikir bakımından zengin, ayrıntılı, söz dizimi bakımından ekonomik düzyazıya hayran olanlar için bir yazardır.
İsterseniz okuyun: Pizza, Raphael'in tablosu, Patrick Leigh Fermor'un seyahat günlüğü, otoriterlik
Şuradan temin edilebilir: Kütüphanenize veya yerel kitabevinize göz atın veya yayıncıdan satın alın
Neden gitmiyorsun …
Haberler kitaplarına veya okuma önerilerimize daha fazla dalın.
Okuduklarınızı beğendiyseniz lütfen başkalarına da tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kayıt olabilirsiniz. Abonelere özel tüm bültenlerimize buradan göz atın.
Dostça bir hatırlatma: Kitaplar için yerel kütüphanenizi kontrol edin! Birçok kütüphane, kopyaları çevrimiçi olarak rezerve etme seçeneğini sunar.
Gene Wilder'ın Willy Wonka rolünden alıntı yapmak gerekirse:
Nefesini tut/Bir dilek tut/Üçe kadar say/Benimle gel ve orada olacaksın/Saf fantezi dünyasında.
Bugün gerçeküstü bir çikolata üreticisini ziyaret etmek yerine, çok daha gerçek ve tuzlu bir yere, yani İtalya'ya gidebilmeyi dilerdik! Geçen ay bu gazete adına güzel Parma'ya seyahat etme şansına sahip oldum. Bu yazı henüz baskıya hazır değil ancak yayınlanır yayınlanmaz sizi bilgilendireceğim. O zamana kadar metnin gücü sayesinde koltuklarımızda birlikte yolculuk edebiliriz.
Okuduğum tek şey İçinde Parma, bir İtalyan güvercini tarafından havadan vurulduktan sonra kornet siparişi vermek ve peçete istemek için vazgeçilmez olduğunu kanıtlayan bir konuşma kılavuzuydu. Ama asıl altın yolculuktan önce heyecanla okuduklarımdı.
Elveda oyalanma,
Molly
Dino, zengin annesinden aldığı sürekli parayla hayatı boyunca aylaklık eden İtalyan bir tembeldir. Bazen resim yapıyor. Çoğu zaman can sıkıntısı hisseder ve bunu “kendimle dışsal şeyler arasında hiçbir ilişki olmadığına dair karanlık farkındalık” olarak tanımlar – yani kendi deyimiyle bir ruh hali veya duygulanımdan ziyade geçici bir duyusal rahatsızlıktır. İlginç!
Dino, Cecilia adındaki esrarengiz bir gençle ilişkiye başlayınca can sıkıntısı ortadan kalkar. Onun erotik büyüleri, ressamın, diyelim ki gerçeklikle sık ve yoğun bir “temas” kurmasını sağlıyor. Cecilia'nın gözleri yeni bir adama çarpana ve Dino kıskançlıktan çılgına dönene kadar her şey yolundadır. Delice casusluk ve sorgulama nöbetlerinin ortasında, can sıkıntısının yeni bir aşamasını keşfeder: çaresiz tekrarlama ve takıntı aşaması.
Moravia'nın buradaki düzyazısı resmi, hatta güçlendirilmiştir. Matematik dersinde yanınızda oturan, sınav kağıdını aldatan gözlerden korumak için dirseğini büken çocuğu hatırlıyor musunuz? Moravia böyle yazıyor – ancak okuyucu, siz, onun omzuna oturmak ve tüm cevapları kopyalamak için her şeyi bilen ayrıcalıklara sahipsiniz!
İsterseniz okuyun: Philip Roth'un “Ölen Hayvan” adlı romanı veya Roth'un adını aldığı Yeats şiiri, ressam Lucian Freud'un kıyafetleri ütülemesi
Şuradan temin edilebilir: İyi bir kitapçı veya kütüphane ya da New York Review Books'tan
“Son Akşam Yemeği: İtalya'da Bir Yaz” kaydeden Rachel Cusk
Kurgusal olmayan, 2009
Bir seyahat yazarından beklediğiniz şey, olayları iyi bir şekilde gözlemleyebilmesidir. Ailesiyle birlikte İtalya'da geçirdiği bu yazın öyküsünde Cusk, trendeki bir rahibenin “küçük hilal gülümsemesini” ve Napoli'deki kadınların “ince, öldürücü ayakkabılarını” fark ediyor. Büyük sanat eserlerinin, etrafı aval aval bakan turistlerle çevrili olduğunda, bir “kurban” duygusu uyandırabildiğini belirtiyor. Pizzanın onu etkileyen yanı, pizzanın “gülen bir yüz gibi olması: her şeyi yüzeyinde göstererek karmaşıklık korkusunu ortadan kaldırıyor.” (Pizza hakkında ne garip bir şey! Bir okuyucu düşünüyor. Ve yine de bu doğru değil sanırım…)
Kişisel olarak Son Akşam Yemeği, artık yazarın tüm kitaplarını okuduğum için Cusk Dağı'na tırmanışımın son adımını oluşturdu. Sonuçlar şu üçünü içeriyordu:
1) Cusk kelimeyi seviyor fakir (zayıf veya yetersiz anlamına gelir), birçok kitapta yer almaktadır.
2) Cusk'ı merak ediyorsanız Outline roman üçlemesi başlamak için en iyi yer.
3) Fikir bakımından zengin, ayrıntılı, söz dizimi bakımından ekonomik düzyazıya hayran olanlar için bir yazardır.
İsterseniz okuyun: Pizza, Raphael'in tablosu, Patrick Leigh Fermor'un seyahat günlüğü, otoriterlik
Şuradan temin edilebilir: Kütüphanenize veya yerel kitabevinize göz atın veya yayıncıdan satın alın
Neden gitmiyorsun …
Eğer gerçekten yaşlanan bir adamsanız, Italo Svevo'nun 1898 tarihli “Bir Adam Nasıl Yaşlanır” adlı romanını halka açık bir yerde dikkat çekici bir şekilde okuyun – kısmen bunun yabancılarla ilginç sohbetlere yol açıp açmadığını görmek için, ama çoğunlukla, sadece eğlenceli bir şey olduğu için mi?
Papa Francis ile tanışmak için Patricia Lockwood'la Vatikan'a mı seyahat edeceksiniz? Örnek alıntı: “O sabah ayrılmadan önce çantamı her türlü eşyayla doldurduk; eğer Papa beni kutsasaydı, benim de her şeyim kutsanırdı diye düşündük. Şimdi metal detektöründen geçmesi gerekiyor, bu heyecan verici bir an.”
Venedik'teki ölümle ilgili bir dedektif hikayesiyle Donna Leon trenine mi bineceksiniz? (Thomas Mann'ın kısa romanı değil, gerçek bir cinayet. Eh, kurgusal bir cinayet.) Atmosferi ve iyi yönetilmiş bir kazanı takdir eden herkes bunun Guido Brunetti serisinin yalnızca ilk kısmı olduğunu öğrenmekten memnun olacaktır. şimdi 30'un üzerinde (!).
Haberler kitaplarına veya okuma önerilerimize daha fazla dalın.
Okuduklarınızı beğendiyseniz lütfen başkalarına da tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kayıt olabilirsiniz. Abonelere özel tüm bültenlerimize buradan göz atın.
Dostça bir hatırlatma: Kitaplar için yerel kütüphanenizi kontrol edin! Birçok kütüphane, kopyaları çevrimiçi olarak rezerve etme seçeneğini sunar.