dunyadan
Aktif Üye
Temel aldığı Elena Ferrante romanı gibi, Netflix’in Yetişkin Yalanlar dizisinin açılış cümlesini, ebeveynleri onun hakkında konuşurken kapıda dinleyen erken gelişmiş genç kahraman Giovanna söylüyor.
Giovanna, “Babam evden ayrılmadan önce anneme çirkin olduğumu söyledi,” diyor ve onu görüşmediği kız kardeşi Vittoria’ya benzettiğini çaresizce ekliyor, bu o kadar aşağılık bir hakaretti ki, Giovanna’nın annesi karşı çıktı: “Böyle söyleme . O bir canavar.”
Böylece izleyici, takma adlı İtalyan yazarın etkileyici kadın kahramanlarından oluşan zengin kadrosuna yeni eklenen Giovanna (Giordana Marengo) ve Vittoria (Valeria Golino) ile tanışır. Yakın zamanda Ferrante’nin 2019 romanının altı bölümlük bir uyarlamasıyla beyazperdeye aktarılan bu romanlar, Ferrante’nin dostluklarını anlatan ve bir versiyonu HBO’da yer alan en çok satan dört romanının kahramanları Lila ve Lenù kadar karmaşık ve çelişkili. Freund’da “My Brilliant” çıktı.”
Yine The Lying Life of Adults’da Napoli, Giovanna’yı çocukluğun masumiyetinden karmaşık ve çelişkili yetişkin uzlaşmaları dünyasına iten bu reşit olma hikayesi için sosyal olarak yapılandırılmış bir ortam sağlıyor. 1990’ların ortalarında geçen dizi, erkeklerin hüküm sürdüğü bir dünyada ayaklarını bulmaya çalışan İtalyan kızların ve kadınların kaygan sosyal konumunun altını çiziyor.
Netflix için Lying Life’ın yapımcılığını üstlenen İtalyan eğlence şirketi Fandango’nun CEO’su Domenico Procacci’ye göre dizi “haklı olarak” Ferrante’nin dünyası. Fandango ayrıca HBO, RAI, İtalyan devlet televizyonu ve diğerleri ile “My Brilliant Friend”in ortak yapımcılığını üstlendi.
Favori Hayat’ta Giovanna, aynı şehre ait olduklarına inanmanın zor olduğu kadar büyük ölçüde farklı olan iki farklı Napoli mahallesinde geziniyor. Napoli Körfezi’nin nefes kesen manzaralarına sahip Vomero tepesini kaplayan, esas olarak 1960’lar ve 70’lerde geliştirilen üst-orta sınıf bir mahalle olan Rione Alto’da yaşıyor. Giovanna romanda “Vomero’nun dışında şehir neredeyse benim değildi” diyor.
Elena Ferrante’nin dünyasında
Gizemli İtalyan yazar, Napoliten yaşamı, kadınlığı ve arkadaşlığı samimi tasvirleriyle uluslararası ilgi topladı.
Ancak teyzesiyle tanışma kararlılığında Giovanna, dünyasını babası Andrea’nın (Alessandro Preziosi) kaçtığı ama hâlâ Vittoria’da yaşadığı aşağı kasaba mahallesine açar: romanda Pascone adında, filmin orijinal olarak endüstriyel olarak çekildiği köhne bir mahalle. Poggioreale bölgesi.
Serinin dört senaristinden biri olan Francesco Piccolo, “İtalya’da, sosyal sınıflar arasındaki farkların Napoli’deki kadar bariz olduğu ve bu farkın bazen bu kadar önemsiz olduğu başka bir şehir olduğunu sanmıyorum” dedi. basın toplantısı. Dizide, İtalyanca konuşmayan izleyiciler, iki mahalle arasında konuşulan Napoliten lehçesindeki farkın zıtlığın altını çizdiği gerçeğini gözden kaçırabilir. Piccolo, zengin Vomero’nun lehçeyi “zevk için, eğlence için” konuştuğunu, diğerinin ise “tamamen duygusal bir lehçe” konuştuğunu söyledi.
Vittoria’yı hem hareketleri hem de lehçesi ile doğru anlamak, Amerikalı izleyiciler tarafından en iyi Rain Man ve Hot Shots! filmlerindeki başrolleriyle hatırlanan Golino’yu zorladı. O da Vomero mahallesinde, “yolların iyi tarafında” büyüdü, bir telefon görüşmesinde “Vittoria’nın Napoli’sini” şimdiye kadar hiç görmediğini ve “gitmesi” gerektiğini itiraf etti. , anlayın.”
Bir dil koçu, ona aslında kendisi için yeni olan bir dili öğretti. Golino, “Napolili olmama rağmen hiç böyle konuşmadım” dedi. Aktris, “Kasabada duyduğum bir sesti ama hiçbir zaman benim dünyamın bir parçası olmadı.” Vittoria’nın dünyevi açık sözlülüğünü somutlaştırmak “zordu” dedi. Ona yabancı olan “Kelimeleri, bir hareket etme biçimini, bir uzayda yaşama biçimini” incelemek zorundaydım. “Bu yüzden şehrim Napoli’de çok zaman geçirdim, ancak Napoli birçok katmandan oluşuyor” dedi.
Bu arada, rol için seçmelere katılan 3.000 kız arasından seçildikten sonra Giovanna olarak ilk kez sahneye çıkan 19 yaşındaki Marengo, Golino’nun dizi boyunca onu cesaretlendirdiğini söyledi. Marengo, “Bana pek çok tavsiye verdi,” dedi ve ikisi, Marengo’nun ekranda açıkça görüldüğünü düşündüğü güçlü bir bağ kurdu, dedi bir telefon röportajında.
Golino, “Birbirimize gerçekten yardımcı olduk,” dedi. “İkimiz de aynı ruh halindeydik. O ilk seferi olduğu için, ben ise hep hata yapmaktan korktuğum için.”
Marengo, tamamen Giovanna’nın bakış açısından gelişen bir hikayenin başkahramanını canlandırma sorumluluğu hissettiğini söyledi. “İlk başta başaramayacağımdan korktum” dedi. Ancak yönetmen ve ekip, onun bu sorumluluğu hissetmediğinden emin oldu ve “bu gerçekten içimi rahatlattı” dedi.
Romanda Giovanna’nın içe bakışı daha da belirgindir. Ancak dizinin yönetmeni Edoardo De Angelis, bu derin düşünmeyi görsel forma dönüştürmenin Ferrante’nin yazısının doğal bir uzantısı olduğunu söyledi.
De Angelis bir telefon görüşmesinde, “Her bir kelime, çeşitli görüntüleri akla getiren ve çağrıştıran bir büyü içerir” dedi. “Sözler her zaman izlenecek yolu gösterdi, çünkü Ferrante’nin yakarışları, içsel bir düşünceyle başlasalar bile her zaman çok somuttur.”
De Angelis’in Napoli’si, bir renk ve ses kakofonisini, şehrin avangart toplum merkezlerindeki yeraltı müzik ortamını ve İtalya’nın bir zamanlar güçlü olan Komünist Partisi’nin sponsor olduğu yaz festivallerinin nostaljisini kapsar.
Kimliğini hiçbir zaman resmi olarak açıklamayan, anlaşılması zor yazar Ferrante’nin bir senaristi var ve aynı zamanda Piccolo ve Laura Paolucci ile birlikte senaryoyu yazan De Angelis, Ferrante ile yazışmalarının “bulunacak çok şey” olduğunu söyledi. ortak dil”.
Roman televizyona uyarlandığında hikaye de beklenmedik bir dönüş yaptı, romanda olmayan ama Ferrante’nin imzaladığı bir olay örgüsü, De Angelis şunları söyledi: Sayfalardan tuvale geçişin farkındaydı. “romanda sadece ima edilen ve hayal gücüne bırakılan unsurları ifade etme fırsatı”, tuvalde ise “hayal gücü imaja dönüşüyor” ve “daha radikal kararlar” imkanı sunuyor.
Bu radikal kararlar yeni yollar açar ve bölümler, olası bir devam filminde yanıtlanması gerekebilecek bir dizi çözülmemiş soruyla sona erer. (Bu okuyucu için, romanın sonu aynı zamanda ikinci bir kitabın gelebileceğini ima etti.)
Netflix basın toplantısında İtalyan Orijinal İçeriklerden Sorumlu Başkan Yardımcısı ve sevgiyle “Tinny” olarak bilinen Eleonora Andreatta, tıpkı Golino’nun Vittoria karakterinin hakkını verme konusunda endişeli olduğu gibi, “Dizimiz İtalya’nın özgünlüğünü klişelerin ötesinde göstermeyi amaçlıyor” dedi. . RAI’deki önceki işinde ayrıca “Parlak Arkadaşım” dizisinde de çalıştı.
“Beni korkutsa da” “hata yapan”, “itaatsiz” olan insanı, gerçek insanı ortaya çıkararak eğitici olmayan bir karakteri canlandırmak, rolü kabul etme nedenlerinden biriydi. ” Golino telefon görüşmesinde söyledi.
Basın toplantısında “İyi bir oyuncunun iyi bir yalancı olması gerekmez, ama genellikle öyledirler” diyerek kahkahalara neden oldu. “Yalan söylemeleri gerekiyorsa, iyi bir oyuncu bunu çok iyi söyler.”
Giovanna, “Babam evden ayrılmadan önce anneme çirkin olduğumu söyledi,” diyor ve onu görüşmediği kız kardeşi Vittoria’ya benzettiğini çaresizce ekliyor, bu o kadar aşağılık bir hakaretti ki, Giovanna’nın annesi karşı çıktı: “Böyle söyleme . O bir canavar.”
Böylece izleyici, takma adlı İtalyan yazarın etkileyici kadın kahramanlarından oluşan zengin kadrosuna yeni eklenen Giovanna (Giordana Marengo) ve Vittoria (Valeria Golino) ile tanışır. Yakın zamanda Ferrante’nin 2019 romanının altı bölümlük bir uyarlamasıyla beyazperdeye aktarılan bu romanlar, Ferrante’nin dostluklarını anlatan ve bir versiyonu HBO’da yer alan en çok satan dört romanının kahramanları Lila ve Lenù kadar karmaşık ve çelişkili. Freund’da “My Brilliant” çıktı.”
Yine The Lying Life of Adults’da Napoli, Giovanna’yı çocukluğun masumiyetinden karmaşık ve çelişkili yetişkin uzlaşmaları dünyasına iten bu reşit olma hikayesi için sosyal olarak yapılandırılmış bir ortam sağlıyor. 1990’ların ortalarında geçen dizi, erkeklerin hüküm sürdüğü bir dünyada ayaklarını bulmaya çalışan İtalyan kızların ve kadınların kaygan sosyal konumunun altını çiziyor.
Netflix için Lying Life’ın yapımcılığını üstlenen İtalyan eğlence şirketi Fandango’nun CEO’su Domenico Procacci’ye göre dizi “haklı olarak” Ferrante’nin dünyası. Fandango ayrıca HBO, RAI, İtalyan devlet televizyonu ve diğerleri ile “My Brilliant Friend”in ortak yapımcılığını üstlendi.
Favori Hayat’ta Giovanna, aynı şehre ait olduklarına inanmanın zor olduğu kadar büyük ölçüde farklı olan iki farklı Napoli mahallesinde geziniyor. Napoli Körfezi’nin nefes kesen manzaralarına sahip Vomero tepesini kaplayan, esas olarak 1960’lar ve 70’lerde geliştirilen üst-orta sınıf bir mahalle olan Rione Alto’da yaşıyor. Giovanna romanda “Vomero’nun dışında şehir neredeyse benim değildi” diyor.
Elena Ferrante’nin dünyasında
Gizemli İtalyan yazar, Napoliten yaşamı, kadınlığı ve arkadaşlığı samimi tasvirleriyle uluslararası ilgi topladı.
Ancak teyzesiyle tanışma kararlılığında Giovanna, dünyasını babası Andrea’nın (Alessandro Preziosi) kaçtığı ama hâlâ Vittoria’da yaşadığı aşağı kasaba mahallesine açar: romanda Pascone adında, filmin orijinal olarak endüstriyel olarak çekildiği köhne bir mahalle. Poggioreale bölgesi.
Serinin dört senaristinden biri olan Francesco Piccolo, “İtalya’da, sosyal sınıflar arasındaki farkların Napoli’deki kadar bariz olduğu ve bu farkın bazen bu kadar önemsiz olduğu başka bir şehir olduğunu sanmıyorum” dedi. basın toplantısı. Dizide, İtalyanca konuşmayan izleyiciler, iki mahalle arasında konuşulan Napoliten lehçesindeki farkın zıtlığın altını çizdiği gerçeğini gözden kaçırabilir. Piccolo, zengin Vomero’nun lehçeyi “zevk için, eğlence için” konuştuğunu, diğerinin ise “tamamen duygusal bir lehçe” konuştuğunu söyledi.
Vittoria’yı hem hareketleri hem de lehçesi ile doğru anlamak, Amerikalı izleyiciler tarafından en iyi Rain Man ve Hot Shots! filmlerindeki başrolleriyle hatırlanan Golino’yu zorladı. O da Vomero mahallesinde, “yolların iyi tarafında” büyüdü, bir telefon görüşmesinde “Vittoria’nın Napoli’sini” şimdiye kadar hiç görmediğini ve “gitmesi” gerektiğini itiraf etti. , anlayın.”
Bir dil koçu, ona aslında kendisi için yeni olan bir dili öğretti. Golino, “Napolili olmama rağmen hiç böyle konuşmadım” dedi. Aktris, “Kasabada duyduğum bir sesti ama hiçbir zaman benim dünyamın bir parçası olmadı.” Vittoria’nın dünyevi açık sözlülüğünü somutlaştırmak “zordu” dedi. Ona yabancı olan “Kelimeleri, bir hareket etme biçimini, bir uzayda yaşama biçimini” incelemek zorundaydım. “Bu yüzden şehrim Napoli’de çok zaman geçirdim, ancak Napoli birçok katmandan oluşuyor” dedi.
Bu arada, rol için seçmelere katılan 3.000 kız arasından seçildikten sonra Giovanna olarak ilk kez sahneye çıkan 19 yaşındaki Marengo, Golino’nun dizi boyunca onu cesaretlendirdiğini söyledi. Marengo, “Bana pek çok tavsiye verdi,” dedi ve ikisi, Marengo’nun ekranda açıkça görüldüğünü düşündüğü güçlü bir bağ kurdu, dedi bir telefon röportajında.
Golino, “Birbirimize gerçekten yardımcı olduk,” dedi. “İkimiz de aynı ruh halindeydik. O ilk seferi olduğu için, ben ise hep hata yapmaktan korktuğum için.”
Marengo, tamamen Giovanna’nın bakış açısından gelişen bir hikayenin başkahramanını canlandırma sorumluluğu hissettiğini söyledi. “İlk başta başaramayacağımdan korktum” dedi. Ancak yönetmen ve ekip, onun bu sorumluluğu hissetmediğinden emin oldu ve “bu gerçekten içimi rahatlattı” dedi.
Romanda Giovanna’nın içe bakışı daha da belirgindir. Ancak dizinin yönetmeni Edoardo De Angelis, bu derin düşünmeyi görsel forma dönüştürmenin Ferrante’nin yazısının doğal bir uzantısı olduğunu söyledi.
De Angelis bir telefon görüşmesinde, “Her bir kelime, çeşitli görüntüleri akla getiren ve çağrıştıran bir büyü içerir” dedi. “Sözler her zaman izlenecek yolu gösterdi, çünkü Ferrante’nin yakarışları, içsel bir düşünceyle başlasalar bile her zaman çok somuttur.”
De Angelis’in Napoli’si, bir renk ve ses kakofonisini, şehrin avangart toplum merkezlerindeki yeraltı müzik ortamını ve İtalya’nın bir zamanlar güçlü olan Komünist Partisi’nin sponsor olduğu yaz festivallerinin nostaljisini kapsar.
Kimliğini hiçbir zaman resmi olarak açıklamayan, anlaşılması zor yazar Ferrante’nin bir senaristi var ve aynı zamanda Piccolo ve Laura Paolucci ile birlikte senaryoyu yazan De Angelis, Ferrante ile yazışmalarının “bulunacak çok şey” olduğunu söyledi. ortak dil”.
Roman televizyona uyarlandığında hikaye de beklenmedik bir dönüş yaptı, romanda olmayan ama Ferrante’nin imzaladığı bir olay örgüsü, De Angelis şunları söyledi: Sayfalardan tuvale geçişin farkındaydı. “romanda sadece ima edilen ve hayal gücüne bırakılan unsurları ifade etme fırsatı”, tuvalde ise “hayal gücü imaja dönüşüyor” ve “daha radikal kararlar” imkanı sunuyor.
Bu radikal kararlar yeni yollar açar ve bölümler, olası bir devam filminde yanıtlanması gerekebilecek bir dizi çözülmemiş soruyla sona erer. (Bu okuyucu için, romanın sonu aynı zamanda ikinci bir kitabın gelebileceğini ima etti.)
Netflix basın toplantısında İtalyan Orijinal İçeriklerden Sorumlu Başkan Yardımcısı ve sevgiyle “Tinny” olarak bilinen Eleonora Andreatta, tıpkı Golino’nun Vittoria karakterinin hakkını verme konusunda endişeli olduğu gibi, “Dizimiz İtalya’nın özgünlüğünü klişelerin ötesinde göstermeyi amaçlıyor” dedi. . RAI’deki önceki işinde ayrıca “Parlak Arkadaşım” dizisinde de çalıştı.
“Beni korkutsa da” “hata yapan”, “itaatsiz” olan insanı, gerçek insanı ortaya çıkararak eğitici olmayan bir karakteri canlandırmak, rolü kabul etme nedenlerinden biriydi. ” Golino telefon görüşmesinde söyledi.
Basın toplantısında “İyi bir oyuncunun iyi bir yalancı olması gerekmez, ama genellikle öyledirler” diyerek kahkahalara neden oldu. “Yalan söylemeleri gerekiyorsa, iyi bir oyuncu bunu çok iyi söyler.”