dunyadan
Aktif Üye
Kokteyl dünyasında pek çok kişi, atlamalarıyla tanınan ve uzun süredir bir kokteyl kılavuzu yayınlayan ilk Afrikalı-Amerikalı barmen olarak kabul edilen Tom Bullock’a aşina olsa da, daha az kişi, “Peytonia Yemek Kitabı” adlı bir ev ekonomisi öğretmeni olan Atholtene Peyton’un çalışmalarını biliyor. 1906, Bullock’tan on yıl önceydi.
Peyton’ın hikayesi, Toni Tipton-Martin’in siyahi insanların Amerikan kokteyl kültürüne nasıl katkıda bulunduğunun bir kroniği olan “Juke Joints, Jazz Clubs and Juice: Two Century of African American Cookbooks’tan Kokteyller” adlı yeni kitabında anlatılanlardan sadece bir tanesi.
“Bu gerçekten bir araştırmacı gazetecilik çalışması. James Beard Ödüllü çeşitli yemek kitaplarının yazarı ve Cook’s Country dergisinin editörü olan ve yeni çalışması için yüzyıllarca yayınlanmış tarifleri tarayan Bayan Tipton-Martin, bunun sadece kokteyllerle ilgili bir kitap olmadığını söyledi.
Kitap, siyah kadınlara ülkenin mutfak tarihinin çoğunu aktaran 2015 tarihli “Jemima Kodu: İki Yüzyıl Afro-Amerikan Yemek Kitapları” kitabının ve takip kitabı “Jübile: İki Yüzyıldan Tarifler”in devamı niteliğindedir. “2019 Afro-Amerikan Mutfağı’ndan.”
Bayan Tipton-Martin, siyah yazarların 1827’den kalma eski yemek kitaplarından oluşan geniş bir koleksiyonuna sahiptir ve bu temeli, kitaplarının ünlü olduğu araştırma ve tarihsel bağlamı ilerletmek için kullanmıştır.
Yeni kitabı için, 1917’de Bullock ve 1919’da Julian Anderson gibi ilk siyahi barmenlerin yayınladığı yemek kitaplarından yararlandı. Ama aynı zamanda Louisville, Kentucky yerlisi olan Peyton’ın katkılarını da keşfetti; Peytonia Yemek Kitabı’nda juleps, cin gazozu, yumurta likörü, viski ekşisi ve Manhattan tarifleri içeren içecekler üzerine bölümler yer alıyordu. (Bayan Tipton-Martin yeni kitabında Peyton’ın Şampanya Punch’ından bahsediyor.)
Bayan Tipton-Martin, “Fikri mülkiyet haklarını talep eden şef veya barmenin sesini duyabiliyorum” dedi.
“Juke Eklemleri, Caz Kulüpleri ve Meyve Suyu” kronolojik olarak zanaatkarlara göre düzenleniyor ve bu da Bayan Tipton-Martin’e “siyah içeceklerin tüm tarihi” hakkında yazması için alan sağlıyor. Okuyuculara biranın nasıl demleneceğini ve şarabın nasıl fermente edileceğini öğreterek başlıyor; Köle ve özgür siyah kadınlar bu içecekleri yaptı ve savaş öncesi dönemde içecek şirketleri kurdu. Punchbowl içecekleri, Siyah catering şirketlerinin ve gıda girişimcilerinin hikayelerini anlatıyor.
Ek bölümler, 18. yüzyılın sonlarında meyhanelerde vardiya içkileri hazırlayan siyahi barmenlere ayrılmıştır. Kitabı, günümüzde bazı siyahi insanların, özellikle rap şarkı sözlerinde, alkolü nasıl bir güçlenme biçimi olarak gördüklerini anlatan bir bölümle bitiriyor. Snoop Dogg’un 1990’larda şarkılarla ölümsüzleştirdiği cin ve meyve suyu gibi içeceklerin derin kökleri vardır: Benzer karışımlar 1930’larda 1934’te yayınlanan “Burke’s Complete Cocktail and Drinking Recipes” gibi kitaplarda da ortaya çıkmıştır. Bayan Wen, içeceğin kökeninin Afrika’da olduğunu söylüyor. Tipton-Martin, insanların portakalları yumuşatıp fermente etmelerine izin verdiklerini söyledi.
Kitap, Afro-Amerikan tarihini keşfederken kokteyllerin çok ötesine geçiyor. Tarımsal toplulukların yakınında stratejik olarak konumlandırılmış juke eklemleri gibi yerler, Afrikalı Amerikalıların günlük ayrımcılığın yarattığı aşağılamalardan kaçabilecekleri yerler olarak hizmet ediyordu. Ancak içki içmenin daha olumlu bir şekilde tasvir edildiği beyaz Amerikalıların aksine, müşterileri genellikle tembel kumarbazlar olarak kalıplaşmıştı. Bu çifte standart, Afrika kökenli Amerikalı yazarların 20. yüzyılın ortalarından 1970’lere kadar içecekler hakkında çarpıcı derecede az yazdıkları anlamına geliyordu.
Bayan Tipton-Martin, bu stereotipleri Alkol içmekle karşılaştırarak, “Atalarımın toplum tarafından saygı duyulması, takdir edilmesi ve değer verilmesi arzusu nedeniyle alkol tüketimini tartışmayı bıraktıklarını öğrenmek benim için şaşırtıcı ve etkileyiciydi” dedi. kadın aşçılarla anne figürüyle alay ediliyordu.
Tarif araştırmasını aynı derecede derinlemesine inceledi, birçok tarihsel referanstan yararlandı ve tarifleri yayınlanmak üzere tamamlamadan önce her uyarlamayı test etti. İnsanların bu içecekleri onlarca yıl önce nasıl servis ettiğini açıklıyor ve okuyuculara tarifleri kişiselleştirmeye yönelik fikirler sunuyor.
Bayan Tipton-Martin işine çok az kokteyl deneyimiyle geldiğinden iki danışmana güvendi: resmi eğitim almış bir barmen olan oğlu Brandon Tipton ve Atlanta’da usta bir miksolog ve eğitimci olan Tiffanie Barriere. Bayan Barriere, Bayan Tipton-Martin’e bir içeceğin ne kadar süre çalkalanacağını bilmek gibi teknikleri öğrettiğini söyledi. Ayrıca eski yöntemlere, kazma ve çekiçle buza şekil vermek gibi bazı modern alternatifler de sundu (bunun yerine çakıllı buz küpleri veya buz kalıbı kullanın).
Bayan Barriere, “İçki camiası böyle bir kitabı bekliyordu” dedi ve siyahilerin atalarının kokteyller üzerinde etkisinin olduğunu uzun zamandır bildiklerini ekledi. “Bu sadece başka bir aha anı.”
Peyton’ın hikayesi, Toni Tipton-Martin’in siyahi insanların Amerikan kokteyl kültürüne nasıl katkıda bulunduğunun bir kroniği olan “Juke Joints, Jazz Clubs and Juice: Two Century of African American Cookbooks’tan Kokteyller” adlı yeni kitabında anlatılanlardan sadece bir tanesi.
“Bu gerçekten bir araştırmacı gazetecilik çalışması. James Beard Ödüllü çeşitli yemek kitaplarının yazarı ve Cook’s Country dergisinin editörü olan ve yeni çalışması için yüzyıllarca yayınlanmış tarifleri tarayan Bayan Tipton-Martin, bunun sadece kokteyllerle ilgili bir kitap olmadığını söyledi.
Kitap, siyah kadınlara ülkenin mutfak tarihinin çoğunu aktaran 2015 tarihli “Jemima Kodu: İki Yüzyıl Afro-Amerikan Yemek Kitapları” kitabının ve takip kitabı “Jübile: İki Yüzyıldan Tarifler”in devamı niteliğindedir. “2019 Afro-Amerikan Mutfağı’ndan.”
Bayan Tipton-Martin, siyah yazarların 1827’den kalma eski yemek kitaplarından oluşan geniş bir koleksiyonuna sahiptir ve bu temeli, kitaplarının ünlü olduğu araştırma ve tarihsel bağlamı ilerletmek için kullanmıştır.
Yeni kitabı için, 1917’de Bullock ve 1919’da Julian Anderson gibi ilk siyahi barmenlerin yayınladığı yemek kitaplarından yararlandı. Ama aynı zamanda Louisville, Kentucky yerlisi olan Peyton’ın katkılarını da keşfetti; Peytonia Yemek Kitabı’nda juleps, cin gazozu, yumurta likörü, viski ekşisi ve Manhattan tarifleri içeren içecekler üzerine bölümler yer alıyordu. (Bayan Tipton-Martin yeni kitabında Peyton’ın Şampanya Punch’ından bahsediyor.)
Bayan Tipton-Martin, “Fikri mülkiyet haklarını talep eden şef veya barmenin sesini duyabiliyorum” dedi.
“Juke Eklemleri, Caz Kulüpleri ve Meyve Suyu” kronolojik olarak zanaatkarlara göre düzenleniyor ve bu da Bayan Tipton-Martin’e “siyah içeceklerin tüm tarihi” hakkında yazması için alan sağlıyor. Okuyuculara biranın nasıl demleneceğini ve şarabın nasıl fermente edileceğini öğreterek başlıyor; Köle ve özgür siyah kadınlar bu içecekleri yaptı ve savaş öncesi dönemde içecek şirketleri kurdu. Punchbowl içecekleri, Siyah catering şirketlerinin ve gıda girişimcilerinin hikayelerini anlatıyor.
Ek bölümler, 18. yüzyılın sonlarında meyhanelerde vardiya içkileri hazırlayan siyahi barmenlere ayrılmıştır. Kitabı, günümüzde bazı siyahi insanların, özellikle rap şarkı sözlerinde, alkolü nasıl bir güçlenme biçimi olarak gördüklerini anlatan bir bölümle bitiriyor. Snoop Dogg’un 1990’larda şarkılarla ölümsüzleştirdiği cin ve meyve suyu gibi içeceklerin derin kökleri vardır: Benzer karışımlar 1930’larda 1934’te yayınlanan “Burke’s Complete Cocktail and Drinking Recipes” gibi kitaplarda da ortaya çıkmıştır. Bayan Wen, içeceğin kökeninin Afrika’da olduğunu söylüyor. Tipton-Martin, insanların portakalları yumuşatıp fermente etmelerine izin verdiklerini söyledi.
Kitap, Afro-Amerikan tarihini keşfederken kokteyllerin çok ötesine geçiyor. Tarımsal toplulukların yakınında stratejik olarak konumlandırılmış juke eklemleri gibi yerler, Afrikalı Amerikalıların günlük ayrımcılığın yarattığı aşağılamalardan kaçabilecekleri yerler olarak hizmet ediyordu. Ancak içki içmenin daha olumlu bir şekilde tasvir edildiği beyaz Amerikalıların aksine, müşterileri genellikle tembel kumarbazlar olarak kalıplaşmıştı. Bu çifte standart, Afrika kökenli Amerikalı yazarların 20. yüzyılın ortalarından 1970’lere kadar içecekler hakkında çarpıcı derecede az yazdıkları anlamına geliyordu.
Bayan Tipton-Martin, bu stereotipleri Alkol içmekle karşılaştırarak, “Atalarımın toplum tarafından saygı duyulması, takdir edilmesi ve değer verilmesi arzusu nedeniyle alkol tüketimini tartışmayı bıraktıklarını öğrenmek benim için şaşırtıcı ve etkileyiciydi” dedi. kadın aşçılarla anne figürüyle alay ediliyordu.
Tarif araştırmasını aynı derecede derinlemesine inceledi, birçok tarihsel referanstan yararlandı ve tarifleri yayınlanmak üzere tamamlamadan önce her uyarlamayı test etti. İnsanların bu içecekleri onlarca yıl önce nasıl servis ettiğini açıklıyor ve okuyuculara tarifleri kişiselleştirmeye yönelik fikirler sunuyor.
Bayan Tipton-Martin işine çok az kokteyl deneyimiyle geldiğinden iki danışmana güvendi: resmi eğitim almış bir barmen olan oğlu Brandon Tipton ve Atlanta’da usta bir miksolog ve eğitimci olan Tiffanie Barriere. Bayan Barriere, Bayan Tipton-Martin’e bir içeceğin ne kadar süre çalkalanacağını bilmek gibi teknikleri öğrettiğini söyledi. Ayrıca eski yöntemlere, kazma ve çekiçle buza şekil vermek gibi bazı modern alternatifler de sundu (bunun yerine çakıllı buz küpleri veya buz kalıbı kullanın).
Bayan Barriere, “İçki camiası böyle bir kitabı bekliyordu” dedi ve siyahilerin atalarının kokteyller üzerinde etkisinin olduğunu uzun zamandır bildiklerini ekledi. “Bu sadece başka bir aha anı.”