dunyadan
Aktif Üye
HER ZAMAN OLDUĞU GİBİ, kaydeden Claire Lombardo
Belirli bir X kuşağı yaşlısı için konuşan kafalar vardı 80'lerin kesin grubu, David Byrne'nin inek mistisizmi, “Binalar ve Yemek Hakkında Daha Fazla Şarkı” yerine “Remain in Light”ın sanatsal değeri ve grubun “Little Creatures” ile satılıp satılmadığı hakkında yatakhane tartışmalarını ateşledi.
Claire Lombardo'nun dokunaklı, bilgiçlik taslayan “Aynı Her Zaman Olduğu Gibi” kitabının baş kahramanı Julia Ames (roman, adını Heads'in bir şarkı sözünden alıyor) bu demografiye ait ve onu takip eden nesil X'in doğasında var olan katılığı hatırlatıyor. Baby Boomers ve Y kuşağı savaş sonrası ayrıcalıkların bolluğu için savaşırken, hareketsiz oturmak üzere eğitilmişti. 2000'li yılların başındaki önemli bir günde, üç yaşındaki oğlu Ben ile Chicago'da arabayla dolaşırken müziğin sesini yükseltir. Ailesini geleceğe doğru takip eden ve gizlice aldığı kararların sonuçlarını pekiştiren tesadüfi bir karşılaşmanın tuzağına düştüğü bir botanik bahçesine düşerler. Lombardo, zaman çizelgeleri arasında geçiş yapıyor ve Julia'nın inişli çıkışlı geçmişini görünüşte düzenli bugünüyle iç içe geçiriyor.
Julia neredeyse 60 yaşında ve zengin bir banliyöde yaşıyor, güzel evinden ve büyük arabasından memnun, kendinden emin bir şekilde şarap ve kanepe servisi yapan bir hostes. Kocası Mark zeki ve naziktir. Şu anda 24 yaşında olan Ben yakınlarda yaşıyor; “Narsist bir dişi aslan” olan 17 yaşındaki kızı Alma, üniversiteye kabul ve kaprisli bir kız arkadaş konusunda endişeleniyor. İyi bir hayat yaşıyorlar ama öyle değil: “Onlar saatleri her zaman biraz geciken, sevgileri yersiz ve hakaretleri abartılı olan bir aile.”
Julia hala bir işçi olarak gençliğinin ve yasak bir ilişkinin acısını çekiyor. Bir parti için alışveriş yaparken, yirmi yıl önce bu botanik bahçesinde gönüllü olarak çalışmış emekli avukat Helen Russo'yu görür. İki kadın sırdaş oldu; Helen sonunda evliliğin ve anneliğin Julia için hiçbir anlam ifade etmediğini fark etti. Genç kadını, bir koca ve beş oğlundan oluşan, hepsi de geçimini sağlayan ve danışman olarak ona bağlı olan zengin ailesine evlat edinmişti. Genişleyen mülkleri, “insanların, çocukların ve çocukların arkadaşlarının, meslektaşlarının ve esnafın listelerini barındıracak şekilde inşa edilmiş gibi görünen evlerden biriydi.” Mutfak adasında oturan Julia “rahatlık konusunda temkinli davrandı ve ayrıca biraz da. BBC dramasındaki çirkin kuzen gibi, bacaklarını bir bar taburesinin basamaklarının etrafında sekiz şeklinde sallıyordu.
Belirli bir X kuşağı yaşlısı için konuşan kafalar vardı 80'lerin kesin grubu, David Byrne'nin inek mistisizmi, “Binalar ve Yemek Hakkında Daha Fazla Şarkı” yerine “Remain in Light”ın sanatsal değeri ve grubun “Little Creatures” ile satılıp satılmadığı hakkında yatakhane tartışmalarını ateşledi.
Claire Lombardo'nun dokunaklı, bilgiçlik taslayan “Aynı Her Zaman Olduğu Gibi” kitabının baş kahramanı Julia Ames (roman, adını Heads'in bir şarkı sözünden alıyor) bu demografiye ait ve onu takip eden nesil X'in doğasında var olan katılığı hatırlatıyor. Baby Boomers ve Y kuşağı savaş sonrası ayrıcalıkların bolluğu için savaşırken, hareketsiz oturmak üzere eğitilmişti. 2000'li yılların başındaki önemli bir günde, üç yaşındaki oğlu Ben ile Chicago'da arabayla dolaşırken müziğin sesini yükseltir. Ailesini geleceğe doğru takip eden ve gizlice aldığı kararların sonuçlarını pekiştiren tesadüfi bir karşılaşmanın tuzağına düştüğü bir botanik bahçesine düşerler. Lombardo, zaman çizelgeleri arasında geçiş yapıyor ve Julia'nın inişli çıkışlı geçmişini görünüşte düzenli bugünüyle iç içe geçiriyor.
Julia neredeyse 60 yaşında ve zengin bir banliyöde yaşıyor, güzel evinden ve büyük arabasından memnun, kendinden emin bir şekilde şarap ve kanepe servisi yapan bir hostes. Kocası Mark zeki ve naziktir. Şu anda 24 yaşında olan Ben yakınlarda yaşıyor; “Narsist bir dişi aslan” olan 17 yaşındaki kızı Alma, üniversiteye kabul ve kaprisli bir kız arkadaş konusunda endişeleniyor. İyi bir hayat yaşıyorlar ama öyle değil: “Onlar saatleri her zaman biraz geciken, sevgileri yersiz ve hakaretleri abartılı olan bir aile.”
Julia hala bir işçi olarak gençliğinin ve yasak bir ilişkinin acısını çekiyor. Bir parti için alışveriş yaparken, yirmi yıl önce bu botanik bahçesinde gönüllü olarak çalışmış emekli avukat Helen Russo'yu görür. İki kadın sırdaş oldu; Helen sonunda evliliğin ve anneliğin Julia için hiçbir anlam ifade etmediğini fark etti. Genç kadını, bir koca ve beş oğlundan oluşan, hepsi de geçimini sağlayan ve danışman olarak ona bağlı olan zengin ailesine evlat edinmişti. Genişleyen mülkleri, “insanların, çocukların ve çocukların arkadaşlarının, meslektaşlarının ve esnafın listelerini barındıracak şekilde inşa edilmiş gibi görünen evlerden biriydi.” Mutfak adasında oturan Julia “rahatlık konusunda temkinli davrandı ve ayrıca biraz da. BBC dramasındaki çirkin kuzen gibi, bacaklarını bir bar taburesinin basamaklarının etrafında sekiz şeklinde sallıyordu.