dunyadan
Aktif Üye
Evet, diye yazıyor Abramson, gaz lambaları, psikolojik zarara yol açmak için sevgiyi ve güveni silah haline getiriyor. Ancak gaz yakıcılar çoğu zaman gaz yaktıklarından habersizdir. Gaslighting zamanla olur. Gaslighting genellikle yakın ilişkilerle ilgilidir – plan eşlerdir, ancak “istismarcı ebeveynler arasında da iç karartıcı derecede yaygındır” diye yazıyor, “hem bir istismar türü olarak hem de diğer istismar türlerini örtbas etmenin bir yolu olarak ( protesto). Buna karşı).”
Gaslighting işyerinde ve hedefin dışlanmış bir gruptan olduğu senaryolarda kullanılabilir. Gaslighting'in “ırkçılığı, cinsiyetçiliği ve diğer sistematik baskı biçimlerini güçlendirmek için inanılmaz derecede mükemmel bir araç” olduğunu açıklıyor. Taciz veya ayrımcılık olaylarını en aza indiren bir patron düşünün. Ancak Abramson “yapısal gaz aydınlatma” fikrini inatla reddediyor.
Sosyal yapılar bir gaslighter'ın cephaneliğinde kesinlikle bir araç olabilirken, bunun “temel olarak baskıcı sosyal yapıların özelliklerinden çok farklı bir olgu” olduğunu yazıyor. Önyargı, kişi zarar vermek için somut bir eylemde bulunmadan bile zararlı olabilir, diye açıklıyor, “uzun süre boyunca gaz aydınlatmayı karakterize eden tuhaf manipülasyonlara girişmek şöyle dursun.” Ve böylece şunu öğreniyoruz: Bu kurallara göre, sosyal bir durum değil. kontrolden çıkan yapılar ama insanlar.
Ruhani öncüsü Harry G. Frankfurt'un Saçmalık Üzerine adlı kitabı gibi, Abramson'ın bir olguyu yakından incelemesi, yoğun ve akademik olmakla birlikte yararlı ve anlayışlı bir çabadır. Popüler kültür referanslarını (Hepburn-Tracy filmi “Pat and Mike”tan fotoğraflar; sitcom “New Girl”den diyaloglar; Dolly Parton şarkı sözleri) ve işyerindeki mikro saldırganlıklar veya düşmanlıklarla ilgili gerçek hayattan anekdotları birleştirerek sosyal medyada biraz daha erişilebilir hale geliyor. medya.
Ancak gaz aydınlatmasının korkunç ayrıntılarını özümsedikten sonra, Abramson'ın gaz aydınlatması deneyiminden sonra güveni yeniden tesis etmeye değindiği kitabın kısa son bölümü pek teşvik edilmeyebilir.
Kendisi şuna dikkat çekiyor: “Bu yolda yürümenin zor işinde uygun yoldaşlar, filozoflar değil, terapistler ve arkadaşlardır.” Yine de, bir deneyimin işlenmesi için doğası hakkında net olmanın önemli olduğunu ve gaz aydınlatmanın önemli olduğunu yazıyor. farklı değil. “Bunu akılda tutarak,” diye yazıyor, “seyahat ederken yanınıza biraz felsefe almak en kötü fikir olmayabilir.”
GAZ IŞIĞI HAKKINDA | kaydeden Kate Abramson | Princeton Üniversitesi Yayınları | 219 s. | 24,95$
Gaslighting işyerinde ve hedefin dışlanmış bir gruptan olduğu senaryolarda kullanılabilir. Gaslighting'in “ırkçılığı, cinsiyetçiliği ve diğer sistematik baskı biçimlerini güçlendirmek için inanılmaz derecede mükemmel bir araç” olduğunu açıklıyor. Taciz veya ayrımcılık olaylarını en aza indiren bir patron düşünün. Ancak Abramson “yapısal gaz aydınlatma” fikrini inatla reddediyor.
Sosyal yapılar bir gaslighter'ın cephaneliğinde kesinlikle bir araç olabilirken, bunun “temel olarak baskıcı sosyal yapıların özelliklerinden çok farklı bir olgu” olduğunu yazıyor. Önyargı, kişi zarar vermek için somut bir eylemde bulunmadan bile zararlı olabilir, diye açıklıyor, “uzun süre boyunca gaz aydınlatmayı karakterize eden tuhaf manipülasyonlara girişmek şöyle dursun.” Ve böylece şunu öğreniyoruz: Bu kurallara göre, sosyal bir durum değil. kontrolden çıkan yapılar ama insanlar.
Ruhani öncüsü Harry G. Frankfurt'un Saçmalık Üzerine adlı kitabı gibi, Abramson'ın bir olguyu yakından incelemesi, yoğun ve akademik olmakla birlikte yararlı ve anlayışlı bir çabadır. Popüler kültür referanslarını (Hepburn-Tracy filmi “Pat and Mike”tan fotoğraflar; sitcom “New Girl”den diyaloglar; Dolly Parton şarkı sözleri) ve işyerindeki mikro saldırganlıklar veya düşmanlıklarla ilgili gerçek hayattan anekdotları birleştirerek sosyal medyada biraz daha erişilebilir hale geliyor. medya.
Ancak gaz aydınlatmasının korkunç ayrıntılarını özümsedikten sonra, Abramson'ın gaz aydınlatması deneyiminden sonra güveni yeniden tesis etmeye değindiği kitabın kısa son bölümü pek teşvik edilmeyebilir.
Kendisi şuna dikkat çekiyor: “Bu yolda yürümenin zor işinde uygun yoldaşlar, filozoflar değil, terapistler ve arkadaşlardır.” Yine de, bir deneyimin işlenmesi için doğası hakkında net olmanın önemli olduğunu ve gaz aydınlatmanın önemli olduğunu yazıyor. farklı değil. “Bunu akılda tutarak,” diye yazıyor, “seyahat ederken yanınıza biraz felsefe almak en kötü fikir olmayabilir.”
GAZ IŞIĞI HAKKINDA | kaydeden Kate Abramson | Princeton Üniversitesi Yayınları | 219 s. | 24,95$