dunyadan
Aktif Üye
Kitap üç bölüme ayrılıyor: “Hafıza”, “Katliam” ve “Requiem”. “Katliam”, Duterte’nin Filipinlilerin öleceği sözünü nasıl yerine getirdiğini anlatıyor. Filipin Ulusal Polisi kurban sayısını 8.000 civarında tahmin etti; Evangelista, 30.000’den fazla ölü olduğuna dair en yüksek tahminin bile Duterte’nin savaşının vahşetini yansıtmamasına rağmen, gerçek toplamın muhtemelen çok daha yüksek olduğunu söylüyor. Bazı cinayetleri yürek parçalayıcı ayrıntılarla anlatıyor. Kurbanlardan biri epilepsi hastası genç bir adamdı. Vuruldu, dövüldü, sonra tekrar vuruldu. 52 yaşındaki bir anne ve 25 yaşındaki oğlu, komşularının polis memuru tarafından kendi bahçelerinde el yapımı havai fişekle öldürüldü. Evangelista, kurbanların 16 yaşındaki bir akrabasının çektiği 11 saniyelik video klibi gördü. O zamana kadar, karışık polis raporlarından, dehşete düşmüş tanıkların ifadelerinden ve grenli CCTV görüntülerinden cinayet sahnelerini bir araya getirmişti.
“Bir patlama, bir mantar bulutu, bir yerlerde yaşamdan ölüme ani geçişin sinyalini veren bir şey olmalıydı” diye yazıyor, atışların “teneke sesinin” ne kadar hızlı ve sıradan çıktığına şaşırarak. Yıllardır ölüm üzerine yazıyor ve hayretler içinde korkunç bir gerçeği fark ediyor: “Bir cümleyi yazmak, bir adamı öldürmekten daha uzun sürüyor.”
Duterte, 30 Haziran 2016’da başkanlık yemini ettiğinde tüm doğru şeyleri söyledi; yasal süreci ve hukukun üstünlüğünü savunacağına söz verdi ve Abraham Lincoln ve Franklin D. Roosevelt’ten alıntılar yaptı. Evangelista, birkaç saat sonra bir gecekondu mahallesinde konuşurken “savaşın köpeklerini serbest bıraktığını” yazıyor. “Birinin çocuğu bağımlıysa, onu kendiniz öldürün,” dedi yoksul, tezahürat yapan dinleyicilerine, “böylece ailesi için bu kadar acı verici olmayacak.” Ertesi sabah, yerel bir ara sokakta resmi olarak kimliği tanımlanan bir ceset bulundu. “Kimliği belirlenemeyen erkek kişi” kayıt altına alındı. Sol kulağının arkasında bir kurşun deliği ve göğsünde karton bir tabela vardı: “BEN BİR ÇİN İLAÇ KURULUYUM.”
Evangelista, kitabında Duterte’nin ülkesine yaptıklarını anlatırken hissettiği korkuyu ve üzüntüyü bizlere hissettiriyor. Ancak duygularımıza hitap etmek bunun yalnızca bir kısmıdır; Bu kitabı bu kadar güçlü kılan şey, bizim de olup bitenler hakkında düşünmemizi istemesi. Sadece yazar olduğu için değil, dile büyük önem veriyor. Dil iletişim kurmak, inkar etmek, tehdit etmek ve ikna etmek için kullanılabilir. Duterte’nin dili kaba ve aşağılayıcı. Evangelistalar etkileyici ve talepkardır.
Evangelista şöyle yazıyor: “Gazetecilik bir inanç eylemidir.” Özgür basının uzun süredir bir hedef olduğu Filipinler’de bu aynı zamanda bir cesaret eylemidir. Nihayetinde halkın istediği şeyin işleyen bir demokrasi ve gazetecilerin gördüklerini aktarabilecek kadar hayatta olması olduğuna inanmalıdır. Dilin kendi zıt anlamlısı vardır; yalan yayabilir ama aynı zamanda kişinin doğruyu söylemesine de olanak tanır.
BAZI İNSANLARIN ÖLDÜRÜLMESİ GEREKİYOR: Ülkemdeki cinayetin hatırlatıcısı | kaydeden Patricia Evangelista | Herhangi bir ev | 428 s. | 30$
“Bir patlama, bir mantar bulutu, bir yerlerde yaşamdan ölüme ani geçişin sinyalini veren bir şey olmalıydı” diye yazıyor, atışların “teneke sesinin” ne kadar hızlı ve sıradan çıktığına şaşırarak. Yıllardır ölüm üzerine yazıyor ve hayretler içinde korkunç bir gerçeği fark ediyor: “Bir cümleyi yazmak, bir adamı öldürmekten daha uzun sürüyor.”
Duterte, 30 Haziran 2016’da başkanlık yemini ettiğinde tüm doğru şeyleri söyledi; yasal süreci ve hukukun üstünlüğünü savunacağına söz verdi ve Abraham Lincoln ve Franklin D. Roosevelt’ten alıntılar yaptı. Evangelista, birkaç saat sonra bir gecekondu mahallesinde konuşurken “savaşın köpeklerini serbest bıraktığını” yazıyor. “Birinin çocuğu bağımlıysa, onu kendiniz öldürün,” dedi yoksul, tezahürat yapan dinleyicilerine, “böylece ailesi için bu kadar acı verici olmayacak.” Ertesi sabah, yerel bir ara sokakta resmi olarak kimliği tanımlanan bir ceset bulundu. “Kimliği belirlenemeyen erkek kişi” kayıt altına alındı. Sol kulağının arkasında bir kurşun deliği ve göğsünde karton bir tabela vardı: “BEN BİR ÇİN İLAÇ KURULUYUM.”
Evangelista, kitabında Duterte’nin ülkesine yaptıklarını anlatırken hissettiği korkuyu ve üzüntüyü bizlere hissettiriyor. Ancak duygularımıza hitap etmek bunun yalnızca bir kısmıdır; Bu kitabı bu kadar güçlü kılan şey, bizim de olup bitenler hakkında düşünmemizi istemesi. Sadece yazar olduğu için değil, dile büyük önem veriyor. Dil iletişim kurmak, inkar etmek, tehdit etmek ve ikna etmek için kullanılabilir. Duterte’nin dili kaba ve aşağılayıcı. Evangelistalar etkileyici ve talepkardır.
Evangelista şöyle yazıyor: “Gazetecilik bir inanç eylemidir.” Özgür basının uzun süredir bir hedef olduğu Filipinler’de bu aynı zamanda bir cesaret eylemidir. Nihayetinde halkın istediği şeyin işleyen bir demokrasi ve gazetecilerin gördüklerini aktarabilecek kadar hayatta olması olduğuna inanmalıdır. Dilin kendi zıt anlamlısı vardır; yalan yayabilir ama aynı zamanda kişinin doğruyu söylemesine de olanak tanır.
BAZI İNSANLARIN ÖLDÜRÜLMESİ GEREKİYOR: Ülkemdeki cinayetin hatırlatıcısı | kaydeden Patricia Evangelista | Herhangi bir ev | 428 s. | 30$